රෝද දෙකේ රස්තියාදුව

මෙතනින් බලල එන්න  

උදේ පාන්දර 3.00ට පිටත් වෙන්න යොදාගන තිබ්බත් සපුරුදු විදියටම විනාඩි 5ක 10ක පරක්කුවෙන් කටුබැද්ද හංදියට යද්දි සජිත් මල්ලි එතන්ට ඇවිත් හිටය. පාන්දර උනාට ලොකු නිදිමතක්වත් සීතලක්වත් දැනුනෙ නැහැ වෙනද වගේ මුලින්ම පානදුර හංදිටෙන් ටැංකිය පුරවගෙන මද වේගයකින් අපි දෙන්න එක්ක රත්නපුරට ආවෙ හරේද්‍ර, රමිදු සහ සාගර තුන්දෙනා එතනින් අපිට එකතු වෙන්න නියමිතව තිබුන නිසා.

වෙනද වගේ වැඩි කාලය නාස්ති කිරීමක් නැතිවම කස්ටිය එකතු උන නිසා අපි බලංගොඩ පැත්තට අදුනේ සාමාන්‍ය වේගයක් ඇතිවයි. මගදි සෙට් උන ටිකක් වෙනස් විදියෙ කැද විකුනන තැනකින් තණ හාල්, කිතුල්පිටි, සුදු ලූනු ආදී විවිධත්වක් තිබුනු කැද වර්ග අතරින් වර්ග දෙකක විතර රස බලල නැවතත් පාරට වැටුනා. සෑහෙන මීදුමක් තිබුනත් රයිඩ් කරන්න ලොකු අපහසුවක්  තිබ්බෙ නැති නිසා උදේ 7.10 වෙද්දි අපි බලංගොඩ ඔරලෝසු කනුව පහුකරමින් හිටිය.

මේ ගමන විශේෂයි මොකද යන හැමෝම ටැවල් / කෑම්පින්ග් / රයිඩ් (රෝද දෙකේ රස්තියාදුව කීවත් හරි) අත්දැකීම් ඇති තෝරාගත් අය වීම නිසා එ වගේම අපි තීරනයක් අරන් තිබුනා මේ ගමනේ වියදම් අඩු කරල කරන්න (ලෙස් මනී මෝ ට්‍රැවල් කීවලු) රෝද දෙකේ රස්තියාදුව සාමාන්‍ය ගමන් වලදී අපි වැඩි පුරම බැලුවෙ යන අයගෙ පහසුව පලමු තැන තියල දෙවනුව අවම මුදල කියන එකනේ. කෝම නමුත් සංචාරයන් 11ක් හා තවත් ඉවෙන්ට් 3ක් අසුරින් ලැබුන අත්දැකීම් එක්ක (හොරාට ගියපුවා නැතිව හොදද) ටිකක් මහන්සි කියල හිතුන නිසා මම හිතුන මෙච්චර කාලෙකට අපි එක්ක ගමන් ගියපු 200කට අධික පිරිස අතරින් තෝරාගත් (මම නෙමේ  එයාලටමයි කීවෙ තේරෙන්න කියල) 20 දෙනෙක් ගෙන් යුත් කන්ඩායමක් )

හරි ඒක ඒම මේම වෙලා අන්තිමට 22ක් කැමැත්ත පල කරල තිබුනා වැඩේට එකතු වෙන්න. කෝමින් හරි 22 වැඩ ප්ලෑන් කරන අතරේ හදිසියේම වගේ හිතුන රවුමක් දාන්න මේකත් 100%ක් R2R Team spirt ටුවර් එකක්ම නෙමෙයි නමුත් මෙතන ඉන්න හය දෙනාම R2R Team spirt උන්.

යෝජනා සාක්ච්චා ඉවර වෙලා අපි තෝරා ගත්තේ යකාගෙ පඩිපෙල කියල හදුන්වන කලුපහන - ඔහිය මාර්ගය (මේක යන්න නම් බයික් එකක් හෝ 4x4 වාහනයක් තමයි ගැලපෙන්නේ. ) කෝම හරි උදේ පාන්දර 3.00ට විතර නැගිටලා ගමන පටන් ගත්තා මුලින්ම කටු බැද්දෙන් සජිත් මල්ලිව සෙට් කරගන පානදුරට ආව එතනින් ටැංකිය පුරවගන රත්නපුර පාරට වැටුනා. තරමක සීතලයි නිදහස් පාරකුයි නිසා ඉද හිට නිදිමත ආවමත් නෙමෙයි පොරුවදන්ඩ පහුකරල කඩේකින් තේ එකක් එහෙම බීල රත්නපුරට ආවෙ වැඩි වේගයක් නොගෙන මොකද කිරිඇල්ල කිට්ටු වෙද්දි තරමක මීදුමක් තිබුනා. කෝම හරි දෙන්න එක්ක රත්නපුර පාරට ඇවිත් ටික වෙලාවකින් රමිදුත් එතන්ට ආව. තවත් මිනිත්තු 10ක් 20ක් යද්දි හරේද්‍ර සහ සාගර දෙන්න එක්ක අපිට එකතු උනා.

අතරමග තිබ්බ නම මතක නැති හරියක සෙට් උන කැද කඩේකින් තන හාල් සහ කිතුල් පිටි කැද වර්ග දෙක ජීවිතේ පලවෙනි පාරට රස බලල කට්ටියත් එක්ක මීදුම කපාගෙන බලංගොඩට එද්දි උදේ 7.00 පහුඋනා විතරයි.

(මේ පාර බ්ලොග් එකේ ෆොටෝ නැහැ වීඩියෝ එකක් තියෙනව කැමති අය බලල එන්නකො)
බලංගොට යන අතරමග වීඩියෝ එක අර කැද කඩෙත් තියෙනව

කෑම්ප් අත්දැකීම සම්පූර්න වෙන්න නම්  කොත්තුමී එකකට උනුවතුර දාන් කාල එකක් අටවන් නිදා ගත්තාට බැ කියන එකයි මගේ නම් මතය ඒක නිසා අපි තීරනය කරා පුලුවන් හැම කෑම වේලක්ම අපේ අතින් හොදටම හදාගන්න. (කෝමත් උයන එක මගෙ නම් එක විනෝදාශයක් ) උයන්න ඉතින් බඩු ගන්න එපැයි ඒකට අපිට හරියන බඩු තියන එකම තැන උන සුපුරුද සුපර්මාකට් එක ෆුඩ්සිටියක් තියෙන අන්තිම නගරය බලංගොඩ නිසා 9.00 වෙනතුරු අපිට කාලය නාස්ති කරන්න සිද්ද උනා. හරියටම පැයක් ගියා බඩු ටික ගන්න ගනන් බලන්න අලුත් දේවල් හොයාගන්න. නැති දේවල් වෙනුවට ආදේශක හොයන්න කීයක් නම් වැඩද

මේ වෙද්දි අපිට කලුපහනෙන් එකතු වෙන්න හිටපු සංජය අයියා එතන්ට ඇවිත් කෝල් දෙක තුනමක්ම දීල ඉවරයි අන්තිමට ඇහුවෙ උඹල බලංගොඩ කීවෙ පානදුර ඉදන්ද කියලයි කෝම හරි අතිසාර්ථක ෂාෙපිං යාමකින් පස්සෙ ආයෙම පාරට වැටුනා ටැංකි පුරවන්න, ආප්ප කන්න , භූමිතෙල් හොයන්න ආදී කාරනා කීපයකින් පස්සේ අපිට පුලුවන් උනා සංජය අයියා ඉදපු ඩබල් බ්‍රිජ් තියන තැනට යන්න. එතනින් ටිකක් එහාට ගියාම තියන ඔහිය පාරට (බඹරකන්ද ඇල්ලට යන පාර) හරවද්දිම පානදුරින් උදේ 7.00ට විතර පිටත් උන ලහිරුත් අපිට එකතු උනා ඌ හයියෙන් ආවද? අපි හෙමින් ආවද ?

පාර පටන් අරන් ටික දුරක් යද්දි පුංචි ඇල්ලකි එක්කම පාලමක් තියනව අන්න ඒ පාලම යට තමයි අපි උදේ කෑම ගන්න තීරනය කලේ, සාගර හදන් ආපු සීනි සම්බල් එක්ක පෙති පාන් අතර මගින් ගත්තු වඩේ වලින් අපේ උදේ කෑම සම්පූර්න උනා. බබර කන්ද ඇල්ල ලගටම ගියත් කාටවත් ආසාවක් තිබුනේ නෑ ඇල්ල බලන්න යන්න ඒක නිසා ටිකක් වෙලා කට්ටියගෙන්ම අදහස් විමසලා බලල නැවතත් අපේ ගමන පිටත් උනා. කලින් දවසක ලහිරු ඇතුලු තව කීප දෙනෙක් කෑම්ප් කරපු ෆයිනස් කැලැව ලගත් ටිකක් නැවතිලා අපි ඉස්සරට ආව. ටික දුරක් එද්දි තමයි පුංචි වතුර පාරක් හමු උනේ පාර හරහා ගලන් යන. එතන නාගන්න පුලුවන් විදියට පුංචි තටාකයකුත් හැදිල තියනව මිනිස්සු පිරුන බඹර කන්ද ඇල්ලට වඩා මෙතන අපේ සිත් ආකර්ෂනය කරගත්තා.

බඩු ගන්න, උදේට කන්න, සහ දියපහර දක්වා ගමන් මාර්ගය

ඊට පස්සේ වෙලාව වෙන් උනේ දවල් කැම හදන්න වතුර පාරත් ලග නිසා බුරියානි එකක් වගේ එකක් හදා ගන්න පුලුවන් උනා රමිදු හදන් ආපු පොල් සම්බෝලෙත් එක්ක මදි නොකියන්න බුරි උල් වෙන්න කෑව, ආ තව කෑම හැදෙන අතරෙ නෑව

කනවද බුරියානි කැමති උන් ඒ ටිකත් බලල වරෙල්ලා

එතනින් එහාට ගමන නම් ඉතින් යකාගෙම පාරක් තමයි. හරේද්‍රගෙ සී.ඩී 125 එකේ කදු අදින්න ටිකක් හොර කරත් (තෙල් වහල) අපිට ලොකු අවුලක් උනේ නැහැ ඒක අතර මගදි අනර්ඝ වස්තුවක් මට නම් හමු උනා land rover series 1 එකක් කියන්න සතුටුයි ඔරිජිනල්ම විදියට තිබුනා. හැබැයි ඒකෙ ආපු අයනම් වාහනේ පාර අයිනෙ තියාගන මදු විතකට සමවැදිල හිටියේ කෝම උනත් එයාල එක්ක වචනයක් දෙකක් කතා කරන්න මම ටිකකට නැවතුනා විස්තර කතා කරල වාහනේ ගැනත් ටිකක් අහලම නැවතත් පාරට වැටුනේ ඉර අවරට යන්න පටන් අරන් තිබුන නිසයි. ලහිරු කලින් පාරක ආපු වෙලාවක හමුඋන පොකුනක් හොයන් අපි ඉස්සරහට ගියත් ඒක හමුඋනේ නෑ ගමේ කෙනෙක්ගෙ හෝඩුවාවකට අනුව පාර ඉවරවෙන්න කිට්ටුව තියන දිය උල්පතක් ලග අපේ ටෙන්ට් ටික ගහගන්න පුලුවන් උනා වතුර ලග නිසා කිසිම කරදරයක් නැහැ.

මේ කෑම එහමෙ කාල රෑ වෙලා

ටෙනට් ටික ගැහුවට පස්සේ ඉතිරි උනේ රෑ කෑම හැදිල්ල තමයි පොල් රොටී, BBQ වලින් සමන්විත රාත්‍රී ආහාරයක් හදාගන්න වැඩි අමාරුවක් උනේ නැහැ සංජය අයියාගේ නොනවතින දර සප්ලයි එක නිසා ගින්දරෙන් අඩුවක් තිබුනෙත් නැහැ

රෑ කෑම

ටෙන්ට් තුනක්ම තිබුන නිසා කිසිම අවුලක් නැතිව අතපය දිගෑරල නිදාගන්න පුලුවන් උනා.

පහුවදාට එලි වෙද්දි අපිට ඉස්සරහින් තිබුන කන්දට අපි හිටපු කන්දේ ඡායාව වැටිල ටික ටික පහලට එන දර්ශනය නම් මනස්කාන්තයි. එතනම ටිකක් එහායින් කන්දෙන් එලියට නෙරපු ගල් පොත්තක් තිබුනා ඒක උඩට වෙලා ඉස්සරහින් පේන දර්ශනය දිහා ඔහේ බලන් ඉන්නත් අපි වෙලාව වෙන් කරා.



එතනින් පස්සෙ වෙලාව වෙන් උනේ උදේ කෑම එකට. අල, බෝන්චි, කැරට් තැම්බෙද්දි සොසේජස් කලවම් ඔම්ලට් එකක්, ටෝස්ට් කරපු පෙති පාන් එක්ක කලු කෝපි. වලින් සමන්විත උදේ ආහාරයෙන් පස්සේ අපි ගමන අවසන් කරා. ආපහු ආවෙ හෝර්ටන් තැන්න හරහා ඔහියට ඇවිත් ආපහු ආපු ගමනේ නම් ලියන්න තරම් විස්තරයක් නැහැ.

• දුර (අනිවාරෙන්ම 150/180 කිමි දුරක් තෝරගන්න එක තමා හොදම නැත්තම් ගමන අමාරුයි බයික් කිහිපයක් යනව වගේ නෙමේ 20ක් 30ක් යද්දි මගට යන කාලය බොහෝම වැඩී)
• නවතින තැනක් (අනිවාරෙන්ම ⁣මේක කලින්ම ප්ලෑන් කල යුතුම දෙයක් මොකද ලංකාවෙ බොහෝ තැන්වල උපරිම කැපෑසිටිය 20,25 තමා. අනික ටෙන්ට් ගහනව නම් ආවට ගියාට කෑම්ප් කරන්න බෑ. වතුර, කෑම, සනීපාරක්ෂක පහසුකම් ගැන අනිවාරෙන්ම බලන්න නැත්තම් අනාතයි)
• කෑම
• ටෙන්ට් ආදිය ගෙනියනවනම් ප්‍රවාහනය 
• මාර්ග තත්වය (මෙච්චර කල් නම් බැලුවෙ නැහැ රෝද දෙකට ඕනි තැනක් ඔට්ටුයි කියලයි හිතන් හිටියේ. නමුත් සෑම බයික් එකක්ම රලු පාරට ගැලපෙන්නෑ වගේම හැම රයිඩම මොන බයික් එක තිබ්බත් හැම පාරෙම පදින්නත් බෑ. ගොඩක් අය රලු පාරවල් වලදී ක්ලච් එකට හරියට වද දෙනව දැකල තියෙනව මම) 

(මීට පස්සේ official ride වල off road ඇති පාරවල් තොරන්නෑ ඒව යන්න ආස අය වෙනමම සෙට් වෙලා යමු අදාල අයට මම දැනුම් දීල ඇති වෙලාවට)

මුලින්ම කියන්න ඕනි මේකත් "රෝද දෙකේ රස්තියාදුව" නිල සංචාරයක් නොවුන බව 

හරියටම රෑ 12.00ට ඇහැරුනුත් තිබුන වැස්සත් එක්ක ඇදෙන් බහින්න කම්මැලි හිතුන. කෝම හරි පාන්දර 2.00 ට විතර ඇදෙන් බැහැල නාගෙන එද්දි වයිෆ්තුමීත් නැගිටලා හිටිය තේ එකක් එහෙම බීල ගෙදරින් එලියට බහිද්දි පාන්දර 3.00 විතර වෙලා තිබුනා. ගමන් යන්නම කස්ටම් කරගත්තු ලැගේජ් එකේ (ගියපාර හබරන යන්න කලින් හදව ගත්තු යකඩ ආධාරකය සවි කරගත්තාම ලීටර් 80ක බැක් පැක් එක කිසිම අපහසුවක් නැතිව එල්ල ගන්න පුලුවන් ) බැක් පැක් එකත් ස්ථාන ගත කරල හෙඩ් ලයිට් නැති අඩුව පොග් ලයිට් දෙකෙන් කවර් කරගෙන පාරට වැටුනා.

මේ පාර නම් කතාව එන්නෙ කොටස් කීපයක් විදියට ඒක මුලින්ම කියන්න එපැයි.

හරි එහෙනම් ගලේ කන්ද ගිහින් ආවට පස්සෙ මද්දට ටිකක් විතර මහන්සි දැනුන ඉතින් "රෝද දෙකේ රස්තියාදුවට" ටික දවසකට සමු දෙන්නයි හදුවෙ

ඒ මේ අතරට මද්දගෙ වෙඩිමත් ආවම සෑහෙන්න බිසී උනා.
 පවුලෙ අයගෙන් අෑත් වෙලා කොලඹට සින්න වෙලා ඉන්න නිසා දැන් කුරුණැගල ඉන්නෙ අතේ ඇගිලි වලින් ගනින්න පුලුවන් තරම් යාලුවො ටිකක් විතරයිිි. ඉතිරි ඔක්කොම ටික ඔපිස් වලයි "රස්තියාදුවෙයිි" යාලුවො ටික තමයි ඒ ටිකෙනුත් බහුතරය කොළඹ.
ඉතින් පාටියත් මොරටුවේම ගන්න තීීරණය උනා. මාසයක් වගේ කෙටි කාලයක් ඇතුත පොඩිවට ලස්සන ටිකක් වෙනස් උත්සවයක් සංවිධානය කරගත්තෙ තනියමයි. රෝද දෙකේ රස්තියාදු කාරයො තමයි හැම දේටම උදව් කලේ ඔව් බය නැතිව කීවෑකි උන් ඇරෙන්න වෙන කිසිම එකෙක්ගෙන් උදව් ගත්තෙ නෑ.

ටුුවර් එකක් ගැන කියන්න ඇවිත් වැල් බයිිිල කියල වැඩක් නෑනෙ ආපහු මුලට

ඉතින් ඔන්න ඔය හේතු නිසා රස්තියාදුව ටෙම්පරි ස්ටෑන්ඩ්බයි දාන්න හැදුවට වැඩේ හරිගියේ නෑ. මේක දැන් ලේ වලටම මුසු වෙලාද කොහෙද.
ඊටත් වඩා එකා දෙන්න අහන්න ගත්තම යන්නැද්ද ආයෙ කවද්ද ඊලග එක කොහෙ? දීපන්කකො උත්තර 😅

තැන් 100ක් විතර අතරින් අන්තතිමට තිවා තැනක් හොයාගන තිබ්බ. හැමදාම හොයන හොයන තැන මම මොකක් හරි අඩුපාඩුවක් කියන නිසා තිවා මාත් එක්ක මලෙන්ද මන්ද හිටියෙත්. කෝමඋනත් මේපපාරත් හොයපු මුල්මතැනට  මම බාල්දියක් පරෙලුවේ දුර, පහසුකම්, විස්තර මදිබව ආදී හේතු දක්වල. ඊට පස්සෙ ආයෙම දෙන්න එක්ක මැප් එක පීීරන්න ගත්තා. එහෙම ඉද්දි තමයි සති අන්තයක මට කෝල් එකක් දීල කීවෙ තැනක් සෙට් උනා අද බලන්න යනවයි කිිියල.

අන්තිමට හබරණ පැත්තේ කැලෑවක් හොයාගන තිබ්බ (කමත එකෝ ලොජ් එකේ කෑම්පින්ග් සයිට් එක.) පොටෝ එහෙම එවල තව කිමි කිහිපයක ඕෆ් රෝඩ් අත්දැකීමක් එහෙමත් ගන්න පුලුවන් කීීවම හිත නිදහස්.
හැබැයි පොඩි අවුලක් ගාන ටිකක් සැරයි කමක් නෑ හැමදාම බාල්දි පෙරලනව කියල හිතයි මේකකටත් බෑ කීීවොත් ඔන්න ඔහෙ හා කියනව කියල හිතල කැමැත්ත දුන්න.

ඉවෙන්ට් එක දැම්මම තමා තත්වය එලියට ආවෙ. අපේ කොල්ලො ගොඩක් අය මහලොකු සල්ලි කාරයො නෙමයෙි කියන එක මද්ද හොදටම දන්නව. අනිත් එක තමයිි අපි ඉපදුන අපේ රටේ අැවිදින්න සුද්දො වගේ සල්ලි විසි කරන්න ඕනිිද අපිම කියන තැන තමා මද්ද ඉන්නනෙ. ඉවෙන්ට් එකට සහභාගීීත්වය අනිවාරනේම අඩු වෙනව කියන එක මද්ද දන්නව මොකද රස්නනෙ පලාතක් වීම කියන සාදකය හා මිල ඉතිිිින් මේ ගැන කතා කර කර ඉද්දි තමයි අපේ සචින්තන අදහසක් දාන්නෙ කෑම උයන්න කුකෙක්ව ගමුයි කියල. ඒ අදහස ස්තීර කර ගත්තාට පස්සෙ අපිට පුලුවන් වෙනව තවත් රු.500/= විතර ගාන අඩු කරගන්න.

ගමනට සති තුනයි!
 යන්න කස්ටිය නෑ!
කස්යටියම බිසීී වෙලා මද්දදව ගිිරේට අහුවෙ‍ලා!
 මෙච්චර කල් අපි ලග තිබුන සාර්ථකත්වය නැති කරන්න බැහැ මොකද එහෙම වෙනතුරු ගොඩක් අය බලන් නාෙහිටියාම නෙමෙයි.

කෝම නමුත් අයින් වෙලා ඉන්නම් කියල හිතපු ඉවෙන්ටුව ආයෙම අතට ගත්තා. පොස්ට් හැදුව පොටෝ හැදුව හතර වටේ පබ්ලිෂ් කරා. වැඩේ ටික ටික නැගල ආව අන්තිමට හැමදාම වගේ 30ක් පැන්නම වැඩේ නැවැත්තුවා. 30 බලාපොරොත්තුව 42ක් උනා ටෙන්ට් මදිි මේ පාරත් ඒ වගකීීම සචින්තනට බාර දුන්නා (උඹට කතා කරොත් වැඩක් බාර දෙනව කියන ගමන් වැඩේ බාරගත්තා)

සේරම ලෑස්තතියිි 25 වෙනිද පාන්දර 5.00ට පිටත් වෙන බලාපොරොත්තුවෙන් 4.30ට ඉවෙන්ට් එක දැම්ම. 😎

  කවමදාවත් නොවුන විදියට බලාපොරොත්තු උන වෙලාවටත් කලින් බහුතරයක් ඇවිත් හිටියා මද්ද යද්දිත් 4.30 පහුවෙලා විනාඩි කිහිපයක් ගත වෙලා තිබුන. එක්කෙනෙක් දෙන්නකේ විතරයි පරක්කු උනේ එ්කත් කියන්න තරම් දෙයක් නෙමෙයි කලින් වතාවන් එක්ක සසදද්දි. 4.45විතර කෝල් කරල මද්දා බෙඩ්ශීීීීට් ඕනිද ඇහුවෙ කව්ද කියන එක හරි නෑනෙ.

කස්ටියම කොට්ටාවනේ පිටත් උනා පටන් ගද්දිම පුුංචි අඩුපාඩුවක් හොම්බ දිග කැමරාව අරන් එන්න කියල දාපුු ඇරේනන්ජ් මන්ට් එක හරියට කමිනි කේට් වෙලා නැහැ. (හැම දෙයක් ගැනම ඩබල් චෙක් කරද්දි උෟව පේන් ඉන්ද අෑස් වගේ දැනුනට බනින්න එපා මේ අඩු පාඩු වෙන බව දන්න නිසයි එහෙම කරන්න වෙන්නෙ) මද්ද මේ ගැන වැඩිය හොයා නොබලපු එකේ වරද (ඒකයි මේ පාර ඇල්බබම් එක පරක්කු).

කෝමින් හරි අපේ මුල්ම නැවතුම උනේ අත්තනගල්ල පංසල අසලයි අපේ රමිදු එක්ක මෙච්චර කල් අපිත් එක්ක යන්න හිටපු හැම ටුවර් එකක්ම මගෑරුනු දිනූූූූත් වෙලාවම වගේ ටිකක් පරක්කු වෙලා ආව. ඒකෙන් පාඩු උනේ මාලෙ රුපියා රුපියල් වලට මාරු කරන් අාපු එකෙක්ට කිියලයි ආරංචිය. (දෙවැනි අඩු පාඩුව බයි මද්දා යන අයට උදේට තේ එකක් ලෑස්ති නොකිරීම සමා වෙලා ඊලග පාර අපි ඒව හදාගමු)

එතනින් ඊලග නැවතුම උන පස්යාලට යද්දි බලාපොරොත්තු උනාට වඩා ටිකක් ප්‍රමාද උනේ උෟරපොල පාරෙ(හරි නේද නම පස්යාලෙන් අත්තනගල්ලට වැටෙන පාර) කිමි ගානක වාහන පෝලිිම නිසා. එතනට කෙසර අයියා වගේ මලිත්(තව මලියෙක්) අලුත්ම සාමාජික මල්ලිලා ටිකත් ඇවිත් හිටියා.

කොල්ලො තියා බල්ලවත් ගන්න නොගන්න සුපුරුදු දේශනාව

 පොඩි දැනුවත් කිරීමක් එහෙම කරල අපි ගමන ආරම්භ කරේ පහු උන චරිදු අඹේ පුස්සටම ගිහින් කෝල් එකක් දුන්නමයි.

ඊලග නැවතුම උන කුරුණෑගලට යන අතරෙ වෑන් එකක් නිකන් ගේමට වගේ අපිව ඉස්සර කරන් ගිහින් පාර මැද තියල ස්ලලෝ කරා මද්දගෙ කට්ට පැනල වමෙන් දාල ගියේ කන පිරෙන්න දෙකක් කියන්නයි බලද්දි පිටිපස්සෙ හිටපු පොඩි මල්ලි කෙනෙක්ට අපිට වීීඩියෝ කරගන්න ආස හිතිලයි එහෙම ගිහින් තියෙන්නෙ එයාටත් සැලියුට් එකක් දාගෙන කෙලින්ම ඇද්දෙ පොල්ගහවෙලට.  එතනින් එකතු වෙන්න හිටපු ලවංගා සහ එයාගෙ හස්බන්ඩාවයිි, කියපු වෙලාවටත් කලින් ඇවිත් පැයකටත් වඩා රස්තියාදු උන සිතුම් මල්ලියි (කුරුවිට ඉදන්ම ආපු) එකතු කරගනෙ කුරුණැගලට ඇද්දෙ උදේ කෑම ගන්න බලාගනෙයි 40කට නෙමේ 100කට උනත් ඉඩ තිබ්බ මාතර බත්කකඩේ (ඉස්සර නම් වේල් තුනෙන් දෙකක්ම කාපු තැන) 40කට ගන්න පාන් තියනවාද බලපන් කීවම සචින්තන වෙන කොහදෙ තැනකින් පාන් සමග හොදි ලීටර් 5ක් විතර අරගෙන තිබ්බා. ඒකත් අරගෙන සුපුරුදු වැව රවුමට ඇවිත් කන්න බලද්දි හැමෝම කියපු විදියටම පිගන් අරන් ඇව්ල්ල තිබුන නිසා😔😔 එක පිගානකින් 10ක් විතර වටවෙලා හිතේ හැටියට පරිප්පු එහෙෙමත් නාගත්තා.



ගෘප් පොටෝ එකක් එහෙම
 අරගත්තු අපි නැවතත් පාරට වැටුන සැරින් සැරේ නවතින්න සිද්ද උනේ සමහරුන්ගෙ අධික වේගයයි සමහරුන්ගෙ වේගගය අධික ලෙස මදි වීම නිසයි.

මේක කරන්න බෑ බං උන්ටිකට ආතල් එක ගන්න දීල අපි 70වට යමු

 අන්තිමට හෙවන තිබුන තැනක නවත්තලා පිටි පස්සනේ ආපු හැමෝමත් නවත්තගනෙ අපේ පුරුදු පිලිවෙත උන 70 උපරිමය තියාගමු වේගෙන් ගියපු කිහිප දෙනාට එයාලගෙ ආතල් එක ගන්න දෙමුයි කියල ආපහු අපේ දම්වැලේ පුරුක් අමුන ගත්තා ටිකෙන් ටික දඹුල්ල එහෙමත් පහු කරලා අදාල ස්ථානයට යන පාරට හැරවේවා.


ඇත්තටම කමත හිමි කරු වෝනර් මහත්තයා හරි ලස්සනට තැන ප්ලෑන් කරල තියෙනව එයාගෙ පුතා තමා අපි යද්දි එතන නිලලත් බලධාරියා වෙලා හිටියේ.


 අනිිත් අයට විවේක ගන්න දීල තිවා එක්ක කෑම හොයන් පිටත් උනේ දවල් කෑම වෙලාව නිසා අපේ මහන්සිය අමතක කරල දාලයි.

කඩවල් කිහිපයක්ම පහු උනත් ඒ කිසිම තැනක 40 දෙනෙකුට කෑම තිබුනෙ නැහැ අන්තිමට අහම්බෙන් වගේ ගිහින් තිබ්බෙ නියම තැනකට 40කට නෙමේ 400කට උනත් කෑම එයාල ලග තිිබුනා. ටිකක් වෙලා ගියත් කෑම ටික ලස්සනට හදල දුන්නා තිවාට මේසෙ උඩම නින්දත් ගියා 😂😂😂. ඇවිත් කෑම බෙදද්දි තමා සීීන් එක කලබලේට හෝ හිතාමතාම කෑම තුනක් අඩුවෙන් තමා දීල තියෙන්නි වෙනද හැමට අන්තතිමට කෑම ගත්තට සෙට් එකක් ඇවිදින්න ගිහින් හිටපු නිසා මද්දත් ඒ වෙද්දි කෑම කන්න පටන් අරන් ඉවරයි. මදි කෑම තුන වෙනුවට සහෝදර කම බෙදාගත්තු අපේ උන්ටික බඩ පුුරව ගත්තා.


_________________________________________________________________________________

ඕෆ් රෝඩ් යන්න ගියත් චේන් එක බුරුල් උන නිසා ආපහු හරවන් ඇවිත් කඩේ ගියෙමි. ඒක අපි මනූූෂටම ලියන්න කියමු. (හෙ හේ අපේ අලුත්ම සාමාජිකයා)
_________________________________________________________________________________

පුඩි සිටිය හා තවත් කඩවල් කීපයකටම ගොඩවැදිල අවශ්‍ය අඩුම කුඩුම අරන් එද්දි හැමෝම ඇවිත් තිබුන නිසා ඊලගට අපි පිටත් උනේ හබරණ වැවට වතුරත් හොදින් තිබුන අහල පහල හිටපු ගමේ අයගෙන් ආරක්ෂිත තොටුපලක විස්තර අහගෙන කස්ටියම හිතේ හැටියට නාගත්තා කලුවර වැටෙන්න කිට්ටු වෙද්දි පාරට ආපු අපි උනු උනු ප්ලේනන්ටියක් එක්ක පොල් රොටීී කිහිපයකටත් වග කියලා කමතට ආවෙ කෑම්ප් සයිට් එකට යන්න වෙලාව හරි නිසා (මේ පාර නම්  නිදහසේ එහෙට මෙහටෙ යන්න වෙලාව තිබුනු සපුරන්න බැරි තරම් ඉලක්ක ගොඩක් අපේ ගොඩ පුරව ගත්තු නැති නිසයි. ඇත්තටම දැන් ට්‍රැවලින්ග් තරගයක් වෙලා හැමෝමමට ඕනි තැන් ගොඩක පිංතූර වලින් තමන්ගගෙ ට්‍රැවල් ෆෝල්ඩර් එක පුරවා ගන්න ඒත් හිත පිරිලද?)

ටිකක් අමාරු පාරක් දිගේ කෑම්ප් සයිට් එකට එද්දි ගෑස් ලාම්පුු දෙකකින් එලිය උන කඳවුරු බිම මනරම් දර්ශනයක් කියලයි මට නම් හිතෙන්නනෙ. ගිනි මැලය හා ගල්අඅගුරු ටික පත්තු වෙන අතර මදි පාඩුවට අපි ගෙනාපු ටෙන්ට් ටිකත් ඉදි උනා.

 

 

මස් ටික පිලිස්සෙන අතරේ කට්ටියම තමතමන් අදුන්වලා දුන්නා ඒ අතරේ ගමනෙදී වෙච්ච අඩුපාඩු හා ඉදිරියට වෙන්න ඕනි දේවල් ගැන යෝජනා එහෙමත් අරගත්තු අපි අපේ 7 වන චාරිකාව බොහෝදුරට අතිසාර්තක කියන මට්ටමට අපි අවුරුද්දක් පුරාවට ගත්තු අත්දැකීම් විසින් යොමු කරල තිබුනා කියල නිහතමානීී ආඩම්බරයක් නැති වාම නොවෙයි.

සචින්තතනගෙ ගිටාර් එක නැති උනත් ආතත සංගිත භාන්ඩ වලට දක්ෂයෙක් වෙච්ච ලසාල් තේනුුවර දර්බග්(හරි නේද නම) එකක් හා බැරල් එකක් හරහා මවපු සංගීතයත් එක්ක සචින්තතන අතුල ගායකයො ටික සිංදුවක් කියද්දි මල් වලට මල් පැනි වලට අදාල අය ඒ කර්තව්‍යයන් වල නියැලුනාලු කියලයි කියන්නෙ ගියපාර ඉගෙන ගත්තු පාඩම නිසා හැමෝම කෑම කාල එහෙම ඉවර වෙනකන් එහෙම ඉවසා වදාරල තමා මද්ද නම් අවශේෂ කාර්යයන් සදහා යොමු උනේ.



______________________________________
ඕප් රෝඩ් රසකතා ලිපියක් මනූූෂගෙන් බලාපොරොත්තුවෙන් ලියුම නවත්වන්නම්.
____________________________________________
අදට(16.09.2018) අපිට අවුරුද්දයි ආපු නාපු ව⁣ච⁣නයෙන් හරි සහවූ සැමට ස්තූතියි

කේක් කෑල්ලක් ඔයාලටත්

 

කෙසෙල් නම් ලිස්ට් එකේ නෑ

 දාගත්තු අපි දවල් කෑම ලෑසස්ති කරල තිබ්බ තැනට එද්දි හොදටම හවස් වෙලා, කෑමට වඩා ගම⁣නාන්තය වැදගත් නිසා කෑම ටිකත් බෑග් වලටම දාගෙන අපේ ගමන පටන් ගත්තා (සමහරු නම් කියනව ලංකාවෙ තියෙන අමාරුම පාරලු එයාල අපේ සිංහරාජ රයිඩ් එක නොගිය නිසාම හොදයි)
තෙත බරි උන දර අවුල ගන්න සෑහෙන වෙහෙසක් දරන්න සිද්ද උනත් අපි සාර්තක උනා. කාබයිට් වලටත් වඩා චේති මල්ලිගෙ කොලරොඩු සාත්තුව ගිනිගොඩ ඇවිලෙනකන් එක දිගටම ලැබුන නිසා සාර්තක උනා  ⁣කීවොත් තමා නිවැරදි.
හර්ෂගෙ ස්පෙෂල් චොක්ලට් පානයෙනුත් උගුරු තුන හතරක් ගහල ටෙන්ට් ටික අකුලන අතරේ වටා පිටාවෙ තිබුන ⁣කුනු කෑල්ලක් වත් ඉතිරි නොවෙන්න සුද්දයක් දානනත් ඉතිරි උන ඉදුල් ටික ලන්ච් ෂිට් වලින් වෙන් කරල ලන්ච් ශීට් ටික බෑග් එකකට සථාන ගත කරල විනාශ කරන්න දාන්න ගේන්නත් ඉදුල් ටික වලල දානනත් කටයතු කරල සුපුරුදු පාරෙම අපි අපහු පල්ලම් බැස්සා.

යන්න කලින් ලසිත ලගටම ඇවිත් කීවෙ "මද්ද මම නිසා අනිත් උන්ට කට්ටක් සෙට් කරන්න එපා උඹ උන් ටික අරන් යමන් මම එන්නම්" කියලයි. එත් දාල යන්න තරම් හිතක් නොතිබ්බත් කොඩ්ඩ වගකීම බාර ගත්තු නිසා අනිත් අයත් අරගෙන කිට්ටුව තිබුන වේල්ලක් ලගට ගියේ මහනසිය වතුරෙ දිය කරල අරින්නයි, BRANCH එකක් ගන්නයි.පහලට බහිද්දි උදේ කෑම වෙලාව හොදටම පහුවෙලා නිසාත් දවල් කෑම වෙලාව ලග ලග අාපු නිසාත් වේල් දෙකම එක පාරින් ඇදල දැම්ම.

ඔන්න ගියපු අය ටික මීීළග රස්තියාදුව අගෝ 25,26 මෙතනින් එන්න පුලුවන්