රත්නපුර පහුකරගෙන කිරිඇල්ල පැත්තට එනකම් කියන්න තරම් විෂේශ දෙයක් උනේ නම් නෑ හුලංකපාගෙන සාමාන්‍ය වේගයකින් තමයි ආවෙ. කට්ටියම මට ඉස්සර වෙන්න දීල පිටිපස්සෙන් ආපු නිසා ඉරිනොකපා බස්,ලොරි,40' කන්ටේනර් එහෙම සෑහෙන්න අමාරුවෙන් ඉස්සර කරන් යන්න උනා මොකද ඒපාරට කඩ ඉරි අදින්න අමතක වෙලාද කොහෙද.සරින් සැරේ ලහිරු මල්ලිනම් පියාබල ගියේ එයාව පාස් කරන් යන බයික් දැක්කම මොකක්ද අමුතු ලෙඩක් හැදෙන නිසා කියල දැනුනෙ පස්සෙයි. මගෙ බයික් එකට සපීඩ් කන්ට්‍රෝලර් එකක් පිටිපස්සෙ සීට් එකට හයිකරල තිබ්බ නිසා සැරින් සැරේ වර්නින්ග් ටොන් නොවැදුනාම වෙමෙයි.
මද්ද හැමදාම යනනෙ සේෆ්වේගයකින් කියන එක නම් වෙනස්වෙන්නෙ නෑ. කලින් ඕගනයිස් කරල තිබ්බ රෝඩ් ට්‍රිප් වලදි වෙච්ච අනතුරු මාත් එක්ක යන සෙට් එකට කවදාවත් වෙන්න බෑ කියන එකයි මගෙ එකම හැගීම.
කිරිඇල්ලෙ wijaya holiday resort එකේ
රෙස්ටුරන්ට් එකෙන්පොඩ් ස්නැක් එකක් අරගන්න නවත්තනකන්ම එන්න තිබුනෙ එකම විදියක පාරක් තමයි.
ඊලගට තමයි හුලංපාර කපාගෙන නමල යන්න පුලුවන් වංගු සහිත ලස්සන වතු යාවල් ටිකක් මැදින් වැටුන පාර පටන් ගත්තෙ. රෝද දෙකේ නියම පීලින්ග් එක එන්න මෙහෙම පාරක් ලැබෙනනම ඕනි. මද්දට වීඩියෝ එකක් ගන්න ආසාවක් ආවෙ මේ හරියෙදි තමයි. ගත්ත වීඩියෝ එක තාම චේතියාගෙ කැමරාවෙ මම හිතන්නෙ තාමත් දැක්කෙ නෑ ඇහැටවත්
 |
| රගපාල ඉවරවෙලා |
 |
| පාර ඉවරයි තව 46km |
බලංගොඩට ලන්වෙද්දි නම් ටික ටික පාර නිදස් උනා ආයෙම ලස්සන කදු ටිකක් එක්ක නියම පාරක්. මද්ද එක තැනකදි ලොකු කොන්ක්‍රීට් මික්සර් එකක් පටවන් ගියපු ස්කැමල් එකක් ඉස්සර කරන්න ගිහින් බ්‍රේක් ගැහුවම තමයි පටිපස්සෙන් ආපු චෙතියම මගෙ බයික් එකේ වැදුනෙ හොද වෙලාවට ඒ වැදුනෙ ස්ටැන්ඩ් එකේ. (ආයෙනම් මලාට ඒවගේ තැන්වල ඉස්සර කරන්නෙ නෑ) වාසනාවට මුකුත් අනතුරක් උනේ නෑ.තවත් කදු 5ක් 6ක් ඇදදට පස්සෙ ඔන්න කට්ටියම බලංගොඩ.
 |
| ඔරලෝසු කනුව |
 |
| ඔය පිටි පස්සෙ ඉන්න අයගෙන් තමයි පාර අහගත්තෙ. |
ලහිරුට නම් ඕනි කීවෙ සැර අඩු ජාතියක් ඉතින් එයාට බියරුයි. හර්ෂ බොනව කියපු ඕන එකක් කියන වර්ගෙ තිබ්බෙ නැති නිසා පරනයි කියල ගහල තිබ්බ බොතලේකුයි අරගත්තා, චේති ඉතින් අමධ්‍යප ව්‍යාපාරෙ නිසා ටිකක් ලොකුවගෙන් කලවම් කරන ජාතියෙ බොතලයක් හර්ෂ අරන් තිබ්බා.
ඔන්න ඉතින් අමාරුවෙන් තෝරගත්තු දේවල් ටිකත් අරන් එලියට එනකොට කලුවර වෙලා.
පස්සෙ පාරත් හොයාගෙන කලුවරේම අදාල තැනට පිටත් උනා.
ප්‍රධාන පාරෙනම් අව්ලක් නැති උනාට ගෙදර ලගට යන්න තිබ්බ පාර නම් කියල වැඩක් නෑ. මගෙ බයික් එක නම් ගේමක් නැතිව කකන්ද නැග්ගා අනිත් අය පොඩි චකිතයකින් තමයි කන්ද නැග්ගෙ. චේතිය සෑහෙන්න බය වෙලා තිබ්බා ( මුට පිස්සු පරන[ classic කියල කීවනම් තමයි හරි ] උනාට ස්කූටර් එකට ඒක දැනුනෙවත් නෑ දැනුනම් ඒ තඩියාවගේ නැගල ඉන්න උගෙ බර තමයි.)
 |
| කිමි 130ක් ඉවර කරල |
ඉතින් බයික් ටිකට පොඩි විවෙකයක් දීල අපිටත් තේ එකක් එහෙම ලැබුනා.
ඉතින් එලියට බැහැල පොඩ්ඩක් පරිසරය විදින ගමන්තමයි මම හෙමීට අනකල්ගෙන් අහල බැලුවෙ පොඩිවට මොනවහරි බීම ටිකක් බොන්න තැනක් . හිටපු හමුදා නිලධාරියෙක් උන එයාට අමුතුවෙන් කියන්ව දෙක් තිබ්බෙ නෑ
 |
| ඔය පිටිපස්සෙන් ඉන්නෙ ලහිරු නෙමෙයි |
ඉතින් හැමොගෙම කැමත්ත එතන සෙට් වෙන එක නිසා අපි එතන තෝර ගත්තා.
හර්ෂයි මමයි හෙමිහිට පරන බොතලේ ඉවර කරන අතරේ ගහිරු බියර් වලට වගකීව. අන්කල් ගෙනුත් බොතලේ ඉවර කරන්න පොඩි පොඩි උදව් ලැබුනා. ගෑනු ලමය නම් මේ වෙද්දි නිදි මම හිතන්නෙ. බොතලේ භාගයක් විතර ඉවර වෙද්දි ලහිරුවා බියර් දෙකම බීල ඉවරයි (මිනිහෝ බියර් බොන්න ඕනි හෙමීට කීවට ඇහුයවැ ) බොතලේ කාලක් වගේ නෙකොට ලහිරු බීල,සින්දු අහල,සින්දුකියල ඔක්කොම ඉවරයි. ඊට පස්සෙ කබරයෙක්වත් මතක් කරල පුටුව මත සැතපිලා. ඉතින් හර්ෂයි මමයි අවන් අදිරයට ඇවිත් (මුටත් දෙයියන්ගෙ පිහිවටෙන් මට වගේම තමයි වැඩිය බොන්න බෑ)ඉන්නකොට තමයි දැනගත්කෙ අන්කල්ගෙ ආදරනීය බිරිද අපි ඉවරකරල එනකන් කෑමත් නොකා අපිට කෑම ලෑස්ති කරල බලන් ඉන්නව කියල (අම්මල එමහමයි නේද? ආන්ටි කාල නිදාගන්න කීවම හිනාවෙලා හිටිය මිසක් අපි නින්දට යනකම්ම කෑම කෑව දක්කෙ නෑ). ලහිරුවටනම් කන්න අවෂ්‍ය නෑ වගේ හිතුන නිසා ඇදකට දාල අපි තුන්දෙනා(චේති,හර්ෂන හා මම) බත්පිගන් කිහිපයකටත් වගකියල තමයි නින්දට ගියේ.
ඇගේ තිබ්බ මහන්සියටයි බොතලේ තිබිබුදේවල් වලින් ලැබුන අනුග්‍රහයයි හින්ද ඉක්මනින්ම නින්ද ගියා.
 |
| කන්නත් බෑලු බයික් එක නැතිව අපි හැමෝගෙම ආදරය දිනාගත්තු classic KL එකේ(චේතිගෙ) ඉන්න ලහිරු |
ඉතින් රොද දෙකට හයිවෙලා තිබ්බ එන්ජින් ඔක්කොම ධාවනයට සුදුසුයි කියල නිගමනයකට ආවට පස්දෙ උදේ කෑම. කිරිබත් සමග ස්පෙෂල් හතු බැදුමක් (අර කඩේ කිනෙ උම්බලකඩ සම්බෝලෙ වගේ ) ලුනුමිරිස්, පාන්,බටර්,ජෑම් ආදියෙන් සමන්විත සුපිරිම උදේ කෑම වේලකුත් අපේ අංකලුයි එයාගෙ බිරිදයි ලෑස්ති කරල දුන්නා. කිරිබත් කෑලි 5ක් 6ක් පාන්පෙති හතරක් පහක් එක්ක කාල දැම්මම බඩගින්න අඩුවෙලා ගියා.
ඊට පස්සෙ වත්තෙ තිබුන වෙරලු ගහයි අලිගැටපේර ගහයි සුද්ද කරල දීල. අපේ ගමනෙ ඉතිරි කොටස පිටත් උනා.
බලංගොඩින් හැටන්පාරට වැටුන අපි එකහුස්මටම පින්නටලට ආව.(අලි ඉන්න එක නෙමෙයි)
 | ||
|
ඊට පස්සෙ ගමනාන්තය. මාරතැන්නෙන් හැරිල ඇතුලට ටික දුරක් ගියාම තමයි අපි හොයන් ආපු දිය ඇල්ල තිබුනේ. ටිකක් විතර දුෂ්කර පාරකින් තමයි එතනට යන්න තිබ්බෙ
 |
| සිරාවම මාර මාරතැන්න. |
 |
| දිය පාර පටන් ගැන්ම |
1. ඔය තියන එකට තමයි පැන්නෙ, හර්ෂ ගල දිගේ හෙමින් බැස්සා
2. Rock sliding කූඩැල්ලන් එක්කම
හැමදේම ලියන්නගියොත් අදත් ඉවර කරන්න බැරිවෙනව ඉතින් ඇතිවෙනකන් නාල ගෑනු ලමයගෙ නෑදැ වෙන කෙනෙක්ගෙ ගෙදරින් ලෑස්ති කරල දුන්න කෙසෙල්කොලේ බැදපු කෑමත් අරගෙන ආපසු එන්න පිටත් උනා.
ආමෙ 90°පොඩ්ඩක් අඩු කන්දක් නැගගෙන ගියපු පාරෙන්ම ආපහු ආව (ලහිරුට නම්ලොකු හදිස්සික් තිබ්බා කව්ද මන්ද ගෑල්ලමයෙක්ට දුන්න නම්බර් එකක් වැඩකරයි කියන්නෙ) යද්දි විස්තර කරපු පාරෙම ආපු නිසා ආයෙ කියන්න දෙයක් නෑ. ටික දුරක් ඇවිත් කෑම කන්න පොඩි කඩයක් ලග නැවැත්තුවා කිසිම විරුද්ධත්වයක් නැතිව අපිට එතන තිබ්බ සමර් හට් එකේ කෑම කන්න ඉඩදුන්නා.කඩේ හිටපු මල්ලි කෙනෙක් තමයි ගෘප් පොටෝ එකක් අරදුන්නේ .
ඉතින් කෑමත් කාල අපහු බලංගොඩට ඊට පස්සෙ තමයි ලහිරු අපෙන් වෙන්වෙලා කාවද හම්බවෙලා එන්නම් කියලගියේ එහෙම ගිහින් එද්දි තමයි පොලිසියට වෙට්ටු දාන්න ගිහින් උසාවි යන්න දිනයක් අරගෙන ආවෙ. අපරික්ෂාරී ධාවනය කමක්නෑ අනතුරක් නැතිව එහෙමඋන එකත් හොදයි. ආපහු එනගමනුත් සුපුරුදු තැනින්මතේ එකක් එහෙම බීල පානදුරට එනොට ප.ව 8.00ත් පහුවෙලා.
කලින් හම්බවෙලා නැතිසහොදරයන් දෙන්නට සමු දුන්නෙ පානදුරදි
_____________________
ඔන්න එකපාරින්ම ලියල ඉවර කලා තොපිට සතුටුයිද දැං.
______________________
අපේ ඊලග ට්‍රිප් එක සිංහරාජය පැත්තට.මේ මාසෙ 28රොද දෙකක් එක්ක එන්ජිම තියෙනවනම් එකතුවෙන්න අපිත් එක්ක.
