රෝද දෙකේ රස්තියාදුව

 කිලෝ මීටර් 250 ක ගමනේ කිිමි 125 ක දුර බලංගොඩ දක්වවා යන්න හිටියේ මද්දත් වයිෆ් තුමියත් විතරයි. පානදුර, හොරණ, ඉංගිරිය දක්වා පාර නිදහස් නිසා වේග සීමා අමතක කරල ගුවනට මුසු උනත් එතිනිින් එහාට වේගය මට්ටු කරන් සමත් වංගු ටිකත් වෙනදට  වඩා වේගයකින් නමාගෙන රත්පුර හරහා බලංගොඩට එද්දි උදේ 6.00 වෙලා තිබුනා.

කලින් දවසේ බඹරකන්ද අවට තැනක කඳවුරු බැදපු කූඩාරම් හර්ෂ, සචිත්, සචින්තන,මලියා, ලහිරු හා සජිත් මල්ලි ඇතුලු කන්ඩායමට එකතු වෙන්න තිබුනෙ කලුපහන අවටින්. ඒ වෙද්දිිත් ඇමතුම් දෙකක්ම මගෑරිල තිබුනා හර්ෂගෙ තුන් වෙනි ඇමතුමත් එක්කම වගේ වයිෆ්තුමීගෙ ගමට යන බස් එකත් ආපු නිසා එයාවත් බස් එකට නග්ගලා කලුපහනට පිටත් උනේ පොරොන්දුව පරිදි 6.30 වෙද්දි එතන ඉන්න ඕනි නිසයි. වංගු ටිකක් තිබුුනත් වේගය ටිකක් වැඩි කරල අදාල තැනත් පහු කරලා සෑහෙන ඉස්සරට ගිහින් තමා කන්ඩායමට කෝල් එකක් ගත්තේ. 

විනාඩි 10ක් 15ක් යද්දිම කස්ටියත් ආපු නිසා එක ගැම්මටම ඇල්ලට ඇද්දේ අපේ පලමු ගමනාන්තය උන පුංචි සිරිපාදය නගින්නයිි. අතරමගදි අපිට සුපුරුදු බන්ඩාරවෙල කඩේට ගොඩ උනේ උදේකෑම ටික බඩට දාගන්නයි. (ඕක සුපුරුදු උනාට අහම්බෙන් සෙට් උනේ අර තඩියා මහත්තයා එක්ක පොත් ටිකක් අරන් බන්ඩාරවෙල පාසලකට ගියපු වෙලාවෙ තඩියල එනකන් ලකා ගහපු වෙලාවෙ බඩ ගින්න නිවාගන්න උදව් උන තැනක් විදයට) 

කෑම නෙමේ හෙල්මට් මේසය මේක

බඩත් පුරවන් ජීවන බරත් සැහැල්ලු කරගෙන නැවතත් පාරට වැටුන.

කස්ටියම එකම පෙලට ආව නිසා අතරමග නැවති නැවති එකතු කරන්න ඕනි උනේ නැහැ මධ්‍යස්ත වේගයත් එක්ක අපි හැමෝම එකටම යද්දි ගමන ඉක්මන්, ඇල්ල ටවුන් එකට ආපු අපි පස්සර පාරට හරවලා කඩයක් ලග නවත්තලා බයික් දාන්න තැනක් ඇහුවාම එතන දාල යන්න කියල අපේ හෙල්මට් , බෑග් ටිකත් කඩේ ඇතුලෙන් තියන්න තරම් මුදලාලි මහත්මයා කාරුනික උනා.

ගිනි අව්වට පිච්චි පිච්චි රස්නෙට ගැලපෙන ඇදුම් ඇදපු සුදු හම ඇත්තන් හා වෙන්ඩ පොෂ් කලු හම ඇත්තන් අතරින් අපිත් මුදුනටම ලගා උනා ටිකක් නැවතිලා ගිමන් ඇරපු අපි බුලාගෙ සෙල්පි ගැහිල්ලත් ඉවර කරාම ටිකක් නිදහසේ වටපිටාව වින්දා ඒව ඉතින් වචන කොරන්ට මම දන්න සිංහල මදි කඳු,ඇලි ගල් සහ ගල් දිහා බලන් ඉදල එපා උනාම ආයෙම බිමට බහිද්දි තවත් වැදගත් යමක් අපි දැක්කා අපේ රටේ ජර්සි ඇදන් ගිනි අව්වෙ කඳු නගින කලු පොස් පීපල්සලා බිම දාන ටොපි කොලෙත් පිටරටක ඉදන් ආපු සුදු හම ඇති ගොඩයො ටිකක් අහුලා සාක්කු වල පුරව ගන්නවා. අපි වගේ 2500 ඉතිහාසයක් හිමි ආඩම්බරකාර ජාතියක් එක එකාගෙ කුනු අහුලයිද නේද?

‍

මීලග නැවතුම විදියට ආරුක්කු 9ක පාලම තෝරාගත්තු අපිට අනවශ්‍ය රස්තියාදුවකින් බේරගත්තේ කඩේ මුදලාලි මහත්තයාම තමයි එයා පෙන්නපු අඩි පාර(විත් පඩිපේලි) දිගේ මිනිත්තු 10-15ක ගමනකින් පසුව අපිට පාලමට සේන්දු වෙන්න පුලුවන් උනා අපි ගිහින් ටික වලොවකිින් දුම්රරියක් එහෙමත් ආවනිසා අපිට පාලම මතින් දුම්රිය ගමන් කරන දසුන දැකගන්න තරම් වාසනාවකුත් තිබුනා ඡායාරූප ගැනීම නම්වූූ භාරදූර කටයුතු අහවර උනාට පස්සෙ නැවතත් පාරට


(අතරමගින් කනට වැටුන දෙබසක්
"මම කීවෙ රෝද දෙකේ රස්තියාදුව තමයි කියල"
            -"එයාලගෙ ජීවිතේම ඇවිදින එක වෙන්න ඇති"
"එතකොට අම්මෙ එයාලට සල්ලි?"
එතිනින් එහාට අපිට මුකුත් ඇහුනෙ නෑ)

 ආපු අපි නැවතත් රෝද දෙක මතට ආවෙ එක හුස්මට ගැස්සි ගැස්සි තෙමි තෙමී පස්සරට ආපු අපි ස.තො.ස ඇතුලට රිංගුවේ කන්න බොන්න ඕනි කරන නුුඩ්ල්ස් පාන් ආදී උෟ අටෝරාශීයක් උෟ අඩුම කුඩුම ටික අරගන්න. 

"කොත්තුමී කප් 5යි තියෙන්නෙ''

"පාන් නෑ"

"සොසේජස් ලොකු පැකට් එකක් ගන්න සල්ලි ඇතිද?"

"ලීටර් 5හේ වතුර නෑ"

ටවුම වටේම එහෙ මහෙ ඇවිදලා අවශ්‍ය දේවවල් ටික ලෑස්ති කරගත්තු අපි නැවතත් පිටත් උනේ අපේ මීලග නැවතුම වූූ පුංචි ලෝකාන්තය (පිටමාරුව) හොයාගෙනයි මේ අතරේ තමා මතක් උනේ දවල්ට කෑවෙ නැහැ කියල පොඩි කඩේකට ගොඩවෙලා පාන් බනිස් උම්ඹඹලකඩ සම්බෝල ඇස්ටට්‍රා ආදීී දේවල් ටිකක් එහෙට මෙහෙට පෙරලල බඩ පුරවාගෙන තේ එකක් එහෙමත් බීල හිස් බෝතල් ටිකත් පුරවාගත් අපි නැවතත් පාරට වැටුනා අබලන් තත්වය තවත් වැඩි උනත් වටපිටාවෙන් මැවුන දසුන නිසා ඒක එච්චරම පුශ්නනයක් උනේ නැහැ.

කට්ටියම තනි කෑල්ලටම පෝලිමේ කදු පාමුලට ලගා උනාට පස්සෙ තමයි අපේ මලියාගේ බයික් එකේ චේන් එක සෙල්ලමක් පෙන්නුවේ පසුව එජස් කරන බලාපොරොත්තුවෙන් සචියාගේ බයික් එකේ පිටි පස්සේ ලනුවක ආධාරයනේ කදුමුදුනට අරන් යන්නත් සචින්තනගෙ බයික් එක හැමදාම ඇදන් යාමෙන් මිදීී ඇගෙන යන්නා බවට පත් කරන්නත් හැකියාව ලැබුනා.

බෑවුම ලග බිම පෙරලි පෙරලි පොටෝ ගත්තු අපිදරිල්ලේ ගල හොයාගෙන පිටත් උනා (දැන් මැප් එකෙයි ගුලෙයි හොයන්න එපා ඒක ජාත්ත්‍යයන්තරේට ගිහිිින් නෑ අපි නම් එහෙම යවන්න අදහසකුත් නැහැ.) කදු මුදුනට ගියපු අපි ඊලග අභියෝග ටික ගැන බලද්දි තව ආතල් එකක් හර්ෂගෙ රෝදයක පැච් එකක් සචිත් එක්ක ලහිරු ටෙන්ට් ගහද්දි සචින්තන, සජිත් රෝ‍දය ගැලෙව්වෙ පහුවදා පෝය දවසක් නිිිසා ටයර් කඩ වසා තිබීමේ අවධානමෙන් ගැලවෙන්නයි.
වීඩියෝ කෑල්ලක් එහෙමත් අරගෙන අපේ ගමනාන්තය උන

ගින්(දර)

මලියා, සංජය එක්ක මම අවට රවුමක් දාල දර හෙව්ව කියන්න සංතෝෂෂයි දර තිබ්බ අපි අර පොඩි කාලෙ සෙල්ලම් ලිපට දාන සයිිිිස් එකෙන් ඒ වේලාවෙ එතනට ආපු පොඩි මල්ලිලා දෙන්නෙකුත් අපිට ගොඩක් උදව් උනා දර හොයන්න ටෙන්ට් ගහන්න එහෙම භාෂාව තමා පරහකට හිටියේ අතින් පයින් දන්න වචන ටික දාල අපි පුලුවන් විදයට කතා කරා අපි සැලෙයි. මෙහෙම ගියාෙත් කාල හමාරයි සංජය අයිය වැඩ කරන ආයතනයට සම්බන්ධ වෙලා වැඩ කරන කෙනෙක්ගෙ නමිබර් එකක් හොයාගන කතා කරල කිමි කිහිපයක් දුරට ගිහින් දර කොටයක් හොයාගන්න අපට පුලුවන් වෙනව.



ටික වෙලාවක් යද්දි පැච් එක දමාපු ටයර් එකත් අරන් සචින්තනල ආවට පස්සෙ තමයි අපි ගිනි මැලේ වටා රොක් උනේ.

"rs.200 කින් 8 දෙනෙක්ට ගන්න පුලුවන් තෑගි මොනාද? - දවසේ පැනය "

දවසේ හොදම ආතල් එක නූූූූඩ්ල්ස් පැකට් 6ක් මිසින්ග් කප් 5 නම් තියෙනව උදේට කන්න ගෙනාපු පාන් 4න් එකක් අපි සෙට් එක අතරේ බෙදාගෙන බඩ ගින්න නිවා ගත්තු අපි තේ එකක් එහෙම හදාගෙන බීල ටිකක් කයියක් දැම්ම. අඩි 5කට වඩා දුර නොපෙනෙන තරමට මීදුම වැඩි වෙද්දි කස්ටියම නිදා ගන්න ගියේ දවස පුරාම බයික් පැදපු මහන්සසියත් එක්කමයි.








උදේ පාන්දරම නැගිටලා ඉර මාමා උඩට එනව බලන් ඉදල බයික් වලින් කන්ද පුරා සැරි සරා ඒ ආතල් එකත් අරන් පාන් එක්ක මීීීීට් බෝල් කරියට වග කියල තමා ආපහු එන්න පිටත් උනේ.

ඔය ඉන්න පොඩ්ඩො තමා කලින් දවසෙ උදව් උනේ උදේමත් ආව අපිව බලන්න.

ඊළග රස්තියාදුව න්න තැනක් හොයමින් ඉද්දි තමයි අපිට බන්ඩාරවෙල පැත්තේන් හරිත කන්ද ගැන ආරංචියක් ආවෙ. තැන ගැන හොයල කෑම බීම ගැනත් බලල අවසරේ ගන්නත් ලෑස්ති වෙලා ඉද්දි තමයි අපිට නරක ආරංචියක් ආවෙ. එතන තියන අනතුරුදායක තත්වය ටිකක් විතර වැඩි වෙලා කියල මේ පාර අපිත් එක්ක පොඩ්ඩො දෙන්නෙක් එහෙමත් එන නිසාත් පිරිස වැඩි නිසාත් අපිට සිද්ද උනා එතන අතහරින්න.

 ඊට පස්සෙ තමයි සචින්තන ගේමට බැස්සෙ. හොයා ගත්තු කදු මුඳුනක තුන් පාරක්ම රිකී කරල ග්‍රාම නිළධාරි කාර්‍යාල, ප්‍රදේශීය ලේඛම් කාර්‍යාල ආදී තැන් වලටත් කීප වරක්ම බඩ ගාල තමයි අපි වෙනුවෙන් මේ තැන වෙන් කර ගත්තේ.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    උදේ පාන්දරම නුවරින් වගේම කොලඹිනුත් අපේ රස්තියාදු කාරයො ටික මෙදා ⁣පාර උදේ රැයින්ම පිටත් වෙන්නයි යොදාගෙන තිබ්බේ. ඒක නිසා පාන්දර 3.30 වෙද්දිිම හතරවටෙන් අැමතුම් ගලාගෙන ආව. පාන්දර 4.30 වෙද්දි කොට්ටාවෙනුත්, පාන්දර 6.00 පේරාදෙණියෙනුත් කන්ඩායම් දෙකක් විදියට ගමන් ආරම්භ කිරීමයි අපේ අභිප්‍රාය උනේ. නමුත් හිතපු විදියට අපිට ටෙන්ට් ටික ලැබුනෙ නැති නිසා කොළඹ අපි පිටත් වෙද්දිත් උදේ 6.30 විතර උනා.

කොලඹින් අපි පිටත් වෙලා ටික වෙලාවක් යද්දි අපේ නුවර රස්තියාදු කාරයො ටිකත් එහෙන් පිටත් උනා කියන ආරංචිය ආව.

සාමාන්‍ය විදියටම අපිට කරවනැල්ලට ලගා වෙනකන් ටිකක් විතර තදින් අක්සටල්ටර් එක මිරිකන්න අවසථාව ලැබුනේ උදේ පාන්දරම එතරම් තදබදයක් නොතිබ්බ නිසයි. අතරමගින් එකතු වෙන්න හිටපු කිහිපදෙනත් එක්කම අපි කරවනැල්ලට අවා. එතනින් තවත් සමාජිකයින කීප දෙනෙක් හා අපේ පලමුවැනි(රෝද දෙකක් හිමි)සාමාජිකාව එකතු වෙන්න මග බලන් හිටිය,  ඒ කස්ටියත් එකතු කරගෙන හනිකට ගිනිගත්හෙන⁣ට එද්දි තමයි මහ වැස්සක් කඩා පාත් උනේ, ටිකකට නැවතිලා වැහි කබා, වැහි ආවරන, බෑග් ආවරන දාගෙන නැවතත් කල⁣බලේම පිටත් උනේ ගිනිගත්හෙනදී හැමෝම එකටම එකතු වෙලා උදේ කැම ගන්න බලාපොරොත්තුවෙනුයි.

ඒත් වැස්සයි උදේ උන පරක්කුවයි නිසා අපි උදේ කෑම කිතුල්ගල ගග අයිනෙ තිබුන පුංචි කඩේකින් අරගෙන නාවලපිටියට යද්දි අපේ නුවර යාලුවො ටික අපිව හොයන් පෙරමගටම ඇවිත් තිබනා.නාවලපිටිය  ෆූඩ් සිටි එකෙන් අවශ්‍ය අඩුම කුඩුම ටිකත් අර⁣ගෙනම ගමන පිටත් උනේ කට්ටියව 

ගමන ගැනත්,
අපේ නීතිරීති ගැනත් හොදින්ම දැනුවත් කරලයි.

පරංගියා කෝට්ටේ යාම මනාව ප්‍රගුණ කරල තිබුන නිසා අපි කෙලින් පාරෙ නොයා නාවලපිටි⁣යෙන් හැරිල කඩියන් ලෙන ඇල්ල පැත්තේන් පුස්සැල්ලාවට යන්නයි ගියේ වර්ෂාව නිසා ඇල්ලට නොබැස්සත්  එතන ටික වෙලාවක් නැවතිලා වීඩියෝ එකක් එහෙම අරගෙන තමයි අපි පිටත් උනේ ලස්සන වචනයෙන් කියන්න අමාරු පාරවල් වලින් (අතරමං වෙලා පාරත් වරද්දගෙන) අපි පුස්සැල්ලාවට එද්දි හොදටම පරක්කුයි.

(මෙතනින් එහාට නම් පාර කියන්න එපා කියල ආපු ඉල්ලීම් නිසා නොකිය ඉන්නම්, ඒ උනාට යන්න අවශ්‍ය කෙනෙක් ඉන්නව නම් මද්දට මේලක් ඒව්වොත් තැනයි අවසර ගන්න විදිය ගැනයි කියල දෙන්නම්)

එතනිනුත් රාත්‍රියට අවශ්‍ය දේවල් නැවත බෑග් වලට

ඇත්තටම කන්දක් නගින්න තිබ්බ නිසා පාර ටිකක් දුෂ්කරයි Off Road පුරුදු නැති අයෙක් නම් කියයි ගොඩක් අමාරුයි කියල.

බයික් තුනකම ක්ලච් ⁣ප්ලේට් වලට කෙල උනා තව බයික් කිහිපයක් මග නවත්වා යන්න තීරනය කලා
කිහිප දෙනෙක් පොලොව සිපගන්නත් අමතක කරේ නෑ.

වැදගත්ම දේ තමා අපේ එකම සාමාජිකාව ගමනාන්තයට මුලින්ම ගියපු කන්ඩා⁣යමත් එක්කම හරි හරියට හිටියා.

අකුරු කරලා ඉවර කරන්න අමාරු ගමනානතය පොටො වලින්ම බලා ගන්න. සීතලත් හුලගත් එක්ක දැඩි පරිශ්‍රමක් දරල ටෙන්ට් ටික අටව ගද්දි හොදටම කලුවර වැටිල ඉවරයි.

අමාරුවෙන් ගල් අගුරු ටිකත් පත්තු කරගෙන BBQ වැඩෙට බැස්සෙ සුමුදු අයිය.

කෑම ගෙන්න පහලට යන්න තිබුනත් ඒ වෙලාවෙ ආයෙ පහලට යන්න තරම් හිතක් නොතිබ්බ නිසා අපිට සිද්ද උනා ඉතා මිලාදික ඩිලවරි සර්විස් එකක සේවය ඉල්ලා හිටින්න.

//මද්දට නින්ද ගිය, සමහරුන්ට ටෙන්ට් මාරු උන. BBQ ඉවරයි කියල හිතන් මස්ටික පැත්තක තියෙද්දා හූල්ලපු. සින්දු කවි උන, සමහරුන්ට මල ඇනයක් උන සමහරු(මම නම් දන්නෑ ඕං), සචින්තගෙ ගිටාර් එකට නියම බොංගො පාට්නර් කෙනෙක් සෙට් උන, සුමිහිරි මතක කමෙන්ට් වලට ඉතිරි කරල රැය ගෙව්ව කියමුකෝ.//

💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥💥

පහුවදා උදේම නැගිටලා තේ එකක් එහෙමත් හදාගෙන බීල

ලසිතගෙ බයික් එකත් ඇදගෙන කොඩ්ඩ නුවරට ගියේ ක්ලච් ප්ලේට් ලෙඩේ උග්‍ර වෙලා තිබ්බ නිසයි.

නාල කාල ඉවර වෙලා බයික් ටිකේ පෝටටෝ ටිකක් එහෙමත් අරගෙන 

අපි ආපහු එන්න පිටත් උනා. අතර මගදි පොඩි බඩගිින්නක් එහෙමත් මෝදු වේගන එද්දි තමයි කවියා අපිට අරාධානා කරේ තේ එකක් බීීල යන්න ගෙදරට එන්න කියල කවියගෙ ආච්චි අම්ම දීපු තේ එකත් එක්ක කිට්ටුව කඩෙකින් උස්සන් ආපු කේක් කිලෝ කීපයක් එක්ක ෂෝටීීස් ටිකටත් වග කියල තමයි අපි ගමන ඉවර කරේ

ටෙන්ට්, කෑම, ආදියේ වගකීම් මේපාර එච්චර බරටම නැති නිසා සැහැල්ලුවෙන් ගමන යන්න ලෑස්ති උනා.

දවස පටන් ගත්තෙම අත් වැරදීමකින් ෆෝන් එක චාජ් එකට ගහල තිබ්බට චාජර් එකේ අවුලක් නිසා ඩෙඩ් වෙලාම ගිහින් හොද වෙලාවට අම්මගෙ ෆෝන් නම්බර් එක හර්ෂ ලග තිබුන මගෙ එකට ට්‍රයි කරල කරල බැරිම තැන ඒකට ගද්දිත් මම මූන හොදනව. යන්න ලෑස්ති වෙන්න.
ටයිම් ලයින් එකේ හැටියට හර්ෂ් ගෙදරින් 4.00ට එද්දි මම ලෑස්ති වෙලා ඉන්න ඕනි නමුත් ටිකක් ව්තර පරක්කු උනා. කස්ටිය ටිකක් බයත් වෙලා මද්ද ෆෝන් ඕෆ් කරන් පොලු තිබ්බද කියල,
මද්ද ලග ඒ වගේ වැඩ ඉතිහාසෙටම නෑ පුලුවන් නම් පුලුවන් බැරිනම් බෑ.

හර්ෂ් ඇවිත් තිබුනෙ ගෙනියන්න නියමිත ටෙන්ට් 2ම අරගෙන, එකක් මගෙ කැරියයර් එකට පටවලා ඉවර වෙලා තමා ඇහුවෙ කෝ අනික කියල ඒකත් බැක් පැක් එක ඇතුලෙ කීවම මට පුදුමත් හිතුන. ඒත් නියම backpacker කෙනෙක් උන හර්ෂට එක ගානක්වත් නෑ.
ලීටර් 80ක බෑග් එක ඇතුලෙ උයන්න භාජන, 6 person tent එක. ප්‍රථමාධාර, අැදුම්, නිදාගන්න අයිටයම් සේරම පුරවලත් තව ඉඩ තිබුන.

කෝම හරි වැඩි වෙලාවක් නොගෙන කොට්ටාවට ඇද්දා පිලියන්දල හරහා. අපි ගිහින් විනාඩි කිහිපයක් යද්දිම අනිත් දෙන්නත් එතනට ආව. පෝය දවසෙ සිල්ගන්න ඕනි කියන අදහස චරිදුට අැති උනත් පාප මිත්‍ර⁣යෝ ව්දියට අපි එයාව එ් අදහසින් මිදෙව්වෙ සිල්ගන්න යන්න ලෑස්තිවෙලා පාරට බැහැපු නංගි කෙනෙක් ඉනනව ක්යල දැකපු නිසයි. (සිල් ගන්න කෙසේ වෙතත් බිදගන්න අපේ චරිදු හරි හපන නොව)




මම හැමදාම ගෙදර යන පාර නිසා වැඩි අමුත්තක් තිබුනෙ නෑ පුරුදු ව්දියටම කිරිදිවැ ල පහුකරල තේ බොන කඩේ නවත්තල තේ එකක් බොමු කීවෙ පුරුද්දට වගේ මෙන්න මේ අවස්ථාවෙ තමයි අපිට සුපුරුදු කෑමක් නුපුරදු නමකින් ඇස ගැටෙන්නෙ?

සීීීීනි බට්ටා

එතනින් මද්දාගේ ජාතින පානය වල ප්ලේන් කෝපි නොලුබුන නිසා තේ ⁣එකකින් සැහිමට පත්වෙලා ආයෙම එක හුස්මට නතරකලේ මාවනැල්ලට කිලෝමීටර් 20කට කලින් පාර අයිනෙ තිබ්බ කඩයක් ලග.        

නවත්පුවම බැස්ටිය බුරුල් වෙනවලු.

නැවතත් මාවනැල්ල බලා "මාවනැල්ල හොයන් google map බලාගෙන නම් යන්න එපා වැටෙන්නෙ හතර හංදි කැඩිච්ච ආතක් පාතක් නැති පාලු හංදියකට.
ලහිරුගෙන් පාරක් අහගන්න එක ඊට අමාරුයි. අන්තිමට ලයියගෙ ගෙදරට හැරෙන පාර ලග තිබ්බ ජ** පිරවුම් හල ලෑන්ඩ් මාක් එකක් විදියට දාගෙන එතනට ගියා අපිව ගෙදරට එක්කන් යන්න ලයියත් පාරටම ඇවිත් හිටිය.
පාර පෙන්නන් ලයිය ඉස්සර උනා. අන්න පාරවල් කියල වැඩක් නැ පාර 90°ට වඩා පොඩ්ඩක් අඩු බෑවුම කන්ඩිෂන් එක සිංහරාජෙ ගයපු ඔප් රෝඩ් පරාදයි මොවව උනත් ඒව තමා පාරවල් කියන්න වචන නෑ.

ගෙදරට ගිහින් ලයියගෙ ලොකු අක්ක හදල දුන්න තෙ එක බොන ගමන් ටිකක් පරක්කු කලේ සච්ත් මාවනැල්ලට කොළඹටත් වඩා කිලෝමීටර් බර ගානක් ඈතින්  තිබුන කඩුග්න්නාවෙ ඉදල එනන ඕනි නිසා (මාවනැල්ල කඩුගන්නාව අතර දුර නොදන්නා අයට විනාඩියයි තත්පර එකයි කාලක කනගාටුව.)

කඩුගන්නාවට බතලේගල පේන අයුරු බලන්න දුර....... 😂😂

හස් ප්ලාස්ටික් බෝතල් මෙහෙයුම දියත් කරල ලීටර් 3ක් බැක් පැක් එකටත් තව ලීටර් 2ක් මගදි පාවිච්චියටත් හැම කෙනාම වෙන් වෙන් වශයෙන් පැක් කරගත්තා. තව 10 දෙනෙකුට විතර අවශ්‍ය බෝතල් ප්‍රමානයත් ලයියගෙ ගෙදර ඉතිරි වෙලා තිබුන. හෙට අනිද්දම අපිට සීනි කාරයොන්ටබදෙන කෑම අරන් ලයියලාගෙ ගෙදර ආය යන්න වෙනව කියල ඒ ⁣බීම බෝතල් තොගය දැක්කම හිතාගන්න පුලුවන්.

මීලගට මාවනැල්ල ෆුඩ්සිටි එකට ගියේ අවශ්‍ය කරන ආහාර ද්‍රව්‍ය ටික අරගන්න හිතාගෙන. ඒකටත් සෑහෙන වෙලාවක් ගත උනත් තාමත් සචිත් නැහැ.


ලහිරු මුල්ම කොල් එක දීල කීවෙ ඌ තාම ගෙදර කියල. මද්දට ඉවසීම නැතිවේගන ඇවිත් තිබුන නිසා "දිපන් මට කෝල් එක ඕකට ඔහොම කියල හරියන්නෑ" කියල කතා කරල අහද්දි කීාව දැන් ලග ඉන්නෙ ව්නාඩි 5න් එනව කීවම ආයෙ මොකට බනින්නද කියල හිතල කට් කරල දැම්ම විනාඩි 5 හෙමින් මෙින් දහය පහලොව වෙද්දි හර්ෂගෙ ඉවසීමත් ඉවර උනා.

සචියාගේ ලාස්ට් වෝර්නිිිින් දීීීීමමොහොතක් තියා

ජාතිය අමතන්න හැදුවත් ෆෝන් එක උස්සන්නෙ නැති නිසා අකමැත්කෙතන් උනත් අපිට පිටත් වෙන්න සිද්ද උනා. නැතත් මාවනැල්ලට ගිහින් උදේට දවල්ට දෙකටම හරියන්න brunch එකක් විදියට බිතර රොටීී සමග පරාට  පාර්සල් කරගත්තා වෙසක් උනාට දන්සලුත් නෑ, ඒ මදිවට කඩත් වහල දැන් ගිලපන්කො පිටි ගුලි.

ඒ සේරම අරගෙන එද්දි සෑහෙන්න දුර ගෙවෙන් බස් එකේ ආව නම් පැය භාගෙක විතර දුර පැය 4කින් විතර සචිත් ඇවිත් හිටියා. එක්කගෙන ආපු යාලුවො දෙන්නත් හරි ලස්සනට දැනුවත් කරල තිබ්බ යන ගමන ගැන.
සිරාවටම පව් ඒ කොල්ලො දෙන්න අඩු තරමින් රෑට අදින්න නිදාගද්දි ඇදුමක් පෙරවගන්න  ෂීට් එකක් ගේන්නවත් කියල තිබුනෙ නැහැ මූූූ.

මෙන්න මේහෙම ලිස්ට් එකක් සතිය‍කටත් කලින් දීීීල තිබුන.

කොහොමින් හරි නැවතත් ගමන පිටත් උනා කන්ද ලගට යන්න කලින් බඩගිනි ආපු නිසා අතර මග තිබුනු බස් හොල්ට් එකක් කෑම මේසය විදියට තොරාගත්තා.

බතලේ ගල පර්වතයට පාර ඇරඹමට ආවෙ අතර මග දන්සලක්න් සසිල් බීම එකක් එහෙමත් බීල.
කඳු පාමුලට යන්න තියෙන පාරත් 90° ඉතා කිට්ටුවෙන් යන බෑවුමකින් යුක්ක උනා දෙවනි හා තුන්වෙනි ගියර් වල තමා මේ කි.මි 1.5 පමන දුර ගෙවන්න උනේ. ටයර්, බ්රේක් ගැන විශේෂ උනන්දුවක් දක්වන්න වේවි මේ පාරෙ යනව නම්.
කඳු පාමුලට ගිහින් තමයි බයික් ටික නවත්තන්න තැනක් හොයල බැලුවෙ කිට්ටුව තිබුන ගෙදරක අයිය කෙනෙක්ගෙන් ඇහුවම දෙපාරක් හිතන් නැත්ව එයාගෙ මිදුලෙ තියල යන්න අවසර ලැබුන. ඒ විතරක් නෙමෙයි අපේ හෙල්මට් ටිකත් ගේ ඇතුලෙන්ම අරන් තියන්න තරම් කරුනාවන්ත උනා.
මීලගට යෙදී ඇත්තේ ද්‍රව්‍ය ලැයිස්තුව ⁣නැවත පරීෂාවයි. 1.භුමි තෙල් අමතක වෙලා
2.පොල්තෙල් අමතක වෙලා.
භුමි තෙල් ගන්න කඩයක් හොයන් ගියපු චරිදු, නිරෝෂ්
දෙන්න කිට්ටුව තිබුන ගෙදරකින් භූමිතෙල් ටිකක් මිලට අරන් තිබුන.
පොල් තෙල් එච්චරම ප්‍රශ්නයක් නෑ කියල හිතාන අපි ඒක කපා හැරිය (අවශ්‍ය නෑ යයි හිතුන පුංචි දෙයක් නිසා සමහර ප්ලෑන් අවුල් වෙනව නොසිතූ විදියට)

Trekking pole විදියට හොද ශක්තිමත් ලීයක් එහෙම ලෑස්ති කරගත්තේ හර්ෂව අනුගමනය කරමින් (ගොඩක් උපකාරීී වෙනව) 

එහෙනම් නැගිල්ල තමා තියෙන්නනෙ

එතරම් අසීරු නෑ නමුත් තරමක ආනතියක් තියෙනව
හිතුවට වඩා ඉක්මන්ට මහන්සි ආව මම ලහිරු එක්ක තව එක්කෙනෙක් පහු උනා චරිදු,නිරෝෂ් එක්ක තව තුන්දෙනෙක් ගේමක් නැතිව උඩටම අදිනව ගේමක් නැතිව

පලවෙනි නැතුම ඉවරයි ග්ලුකෝස් දාපු වතුර ටිකක් බීීල ආයෙම පටන් ගත්තා අඩිි 10යි ආයෙ නැවතුනා. තුන්වෙනිය දීීල ඇද්ද කබරය පාරක්(හයික් එකට කලින් දවසෙ bracdi ගැහුවම එහෙම වෙනව ගෘප් එකෙු් උන් හලල වෙනමම සෙට් උනාමත් එහෙම වෙනව) ජයග්‍රාහීී ලෙස තුන් තුනකම කබරයා සහන් කරල ඉහලටම ආව.
 නිවාඩු දවසක් නිසා කන්ඩායම් කිහිපයක්ම උඩට පහලට යනව හමු උනා. කව්රුත් ගිහින් තිබුනෙ බලල එන්න නවතින් නගියපු එකම කන්ඩායම අපි විතරයි.
කන්ද මුදුනට ආවම මහන්සිය කොහෙන් ගියාද නෑ. මුලින්ම බෑග් ටික බිමින් තියල කදු මුදුනේ කෙරවල දෙකටම ඇවිදලා වටපිටාව වින්දා. සචිත් කියපු විදියෙ වතුර පාරක් නම් තිබුනෙ නැහැ හැබැයි.(මූූව කන්න එපැයි) හොද වෙලාවට අපි 5දෙනා වතුර ලීීීීටර් 3 ගානෙ ගෙනාව.

කන්ද මුදුනට පිවිසෙන තැනම නියම ප්ලෙස් එක ටෙන්ට් ටික සවිකරන්න හැමෝටම ඕනි උනේ එතන නවතින්න ඡන්දෙ විමසුවේ සර්ෂ විසින් නිකම්ම නෙමෙයි මැතිවරන ප්‍රචන්ඩක්ක්‍රියා(හරිද බං වචනෙ) නවත්තන දර කපන්න ගෙනා පිහිය පවා පාවිච්චි කරන්න සිද්ද උනා  පොරට එච්චරට බීීෂනේ.

නැවත පාරක් සරච් එකක් දාද්දදි අපි නැගපු පැත්තට විරුද්ද පැත්තෙ පහලින් තිබුන ගුහාවත් හා ඊට ටිකක් එහායින් තිබුන කුටියක් බවට පත්කල විශාල ගුහාවක් ඊටත් ටිකක් එහායින් පුංචි ගුහාවක් තිබුන අන් ඒකෙ ගලදිගේ වතුර බින්දු බින්දු බිමට වැටුන එතනට බෝතතයක් කපල තියල වතුර එකතු කරන්න උත්සායක් ගත්තා තරමක් දුරට සාර්ථකයි. ඒ අවට පොලිතීීීීන් බෝතල් කෑන් ආදිය අඩු නැතිව විසිරිලා තිබුන බලන් ඉන්න බැරිම තැන එකම විල්පපය විදියට ඒ ටික එකතු කරල පුච්චලා දාන්න අපි තීරනයක් ගත්තා (හොදම නොවුනත් එකම විසදුම විදියට)

ආපහු යද්දි දර ටිකකුත් එකතු කරගනිමින් නැවතත් තොරා ගත්තු කදවුරු භූමිය පැත්තට අදුනෙ ටෙන්ට් ටික අටවලා ඉවරයක් කරල දාන්න අවශ්‍ය නිසා.

වැස්සට කලින්

වෙනද වගේම හර්ෂගෙ ගුරුහරු කම් වලින් කට්ටියම නියමෙට වැඩේ අල්ලන් ගියා ලහිරුයි සචිත් දෙන්නනම් ටෙන්ට් එකත් එක්ක සෑහෙන්න ඔට්ටු උනේ කාර්මික දෝෂයක් ආපු නිසයි. සෙරම ඉවර කරල ගිනි මැලය හදද්දි තමා "මහ වැස්සක පෙර නිමිති පේනනවා "  මතක් උනේ.

මේ අතරෙ එතනට ආපු කිට්ටුුව තිබුන ගමක අයිය කෙනෙක් ඉතාම මිත්‍රශීීලීී විදියට අපිට කීවෙ "මල්ලිිිිලා ඔතන ඉන්න එකනම් එච්චර හොදනෑ ඔය ගහට නිතරම අකුනු ගහනව" කියලයි. ඉතින් අපි තීීීීරනය කලා කලින් කියපු විශාල ගුහාව(කුටිය) අැතුලට සංක්‍රමනය වෙන්න. මේ අතරෙ දකින් ලස්සන නමුත් භයානක දර්ශනයක් උනේ අවට තිබුන කදු මුදුන් වලට අකුණූ පාත්වෙන අන්දමයි. එකම තැනට දෙපාරක් නෙමෙයි තුන් හතර පාරක්ම අකුණු වදිනව අපි දැක්කා.

ගල් ලෙන තුල කූඩාරම

තේ හදන්න. හොදි හදන්න ඕනි එක්කට රෙඩි

ඒ දර්ශනය කාෙච්චචර ලස්සන උනත් වැස්ස මහ වැස්සසක් වෙන්න කලින් ලෙන අැතුලට ගිහින් ටෙන්ට් ටික අටවන්න සිද්ද වෙනව. කට්ටියක් ටෙන්ට් සකස් කරන අතරෙ හර්ෂ නියම "ප්ලේන් ටීී" එකක් දැම්ම.

ටික වෙලාවක් යද්දි වැස්ස තද කරා ඇතුලටත් වතුර කාන්දු වෙන්න පටන් ගත්තා චරිදුගෙ කර උඩට නැගගත්තු කෝනනාර(සචිත්ගෙ යාලුවො දෙන්නගෙන් එක්කකෙනෙක්ගෙ නම කෝනාර උනාට අපේ උන්ට දෙන්නනම කෝනාර උනා) මල්ලි ඉටි රෙද්දකින් වහලය (ගලේ තිබු විවරය) ආවරනය කරා යම් තරමකට සාර්ථකයි.

මීලගට රෑකෑම හෙවත් මිශන් රොටීී මේකින්ග්
හර්ෂ ගෙනත් තිබුන භාජන කිහිපයෙන් එකක් තමා අපි රොටී හදන්න ගත්තේ ඒවා එකක්වත් නන් ස්ට්ක් පාෙෂ් මොඩල් භාජන නම් නෙමෙයි.
රොටී පිටි අනල තිබුනෙත් පොල්තෙල් දිහා බලන්නනවෙත් නැතිව. අපේ පුුඩ් සිටී බඩුු ලිස්ට් එකේ තිබ්බ පොල්තෙල් අපිට අමතක උනා කියල මම කලින්ම කීවනෙ.
සාර්ථක ලෙස දෙවනි රොටියත් භාජනයේ අඩිය වැලද ගත්තා කියමුකෝ.
වේලාව ගෙවීගෙන යද්දිි, රොටී එක එක ඇලෙද්දි, කස්ටටියගෙ මූූනු බටගින්නෙන් පිරෙද්දි, ලහිරුව අමු පිටි කද්දි මද්දට හිතෙනව පරාජය බාරගන්න.
පිෂ් කරි කෑන් ටික කඩල රත් කරල පාන් පෙති 6ක් එක්ක මාලු කෑලි 3ක් බෙදල දීල ඩිනර් එක විදියට පහුවදා උදේ කෑමට ගෙනාපු කෑම වලින් භාගයක් බෙදල දුන්නා. මදි වෙයි කියල හිතුවට වැඩිත් උනා සමහරු පාන් පෙති කීීපයක් ඉතිරි කරපු නිසා ඒ ටික ආයෙම එකතු කරල තිබුුන බෑග් වලටම දැම්මෙ පහුවදාට ගන්න.
හර්ශ හදාපු ඉගුරු තේ එකත් බීල ගගන ගාමියො ටික ගුවන් ගතවෙලා ඉද්දි තමයි


"වැස්ස අඩු වෙලා කව්ද එන්නෙ මුදුනට ගිහින් පහල වෙසක් එකට දාල තියෙන ලයිට් බලන්න" කියල
ඉබ්බ වතුරට දැසම්ම මොකක්ද එකක් කීීව වගේ අපේ උනුත් කියයි බෑ කියල. ජැකට් දාගෙන ටෝච් අරගෙන පොලිමටම කස්ටිය කදු මුදුනට ලගා උනා.


කියන්න තරම් නැති උනත් තරමක විදුලි බුබුලු පුමානයක් කන්ද පහලින් පේන්න තිබුනා වගේම සමහරුන්ට තොටලග, පිටකොටුව ආදී ස්ථාන වල තොරන් පේන්න තරම් දුර පෙනීමේ හැකියාවක් තිබුන.

ටිකක් වෙලා එතන ගතකරපු අපි නැවතත් අපේ තාකාලික නිවස වෙච්ච කූඩාරම් වලට. ඇවිත් තවත් අභ්‍යාවකාස යානක් ගුවන් ගතකරල නිදාගන්න සූූදානම් වෙද්දි තමයි. ගනිත ගැටලුවක් ආවෙ.

කඩේකට ආපු ගෑනු කෙනෙක් රු1000ක් දීල රු 200/= ක් වටින භාන්ඩයක් මිලට ගන්නව.
කඩේ මාරු නැති නිසා ලග කඩේකිින් රු.1000 මාරු කරල තමයි මුදලාලි ඉතිරි රු 800/= දෙන්න්නෙ
ටික වෙලාවකිින් අල්ලපු කඩේ එකා ඇවිත් මේක හොර නොට්ටුවක් කියල මුදලාලිගෙන් රු 1000‍/= අරන් යනව 
මිනිහගෙ පාඩුව කීයද?

 තවත් පැය ගානක් ගනන් හදපු කස්ටිය නින්දට ගියා මද්දට නම් එලි වෙනතුරු එකම නිද්දක් ලැබීමේ භාග්‍ය හිමි උනා.

පාන්දර 4.30 වෙද්දි නැගිට්ටෙ පහලින් ඉර පායන දර්ශය බලන්න තිබුන ආසාව නිසාමයි තේ එකක් හදලා ගෙනත් තිබුන සොසේජස් ටික බැදිනතුරු අනිත් අය ටෙන්ට් ටෙනට් ටික ගලෝල පැක් කරා කිහිප දෙනෙක් මුදුනට ගිහින් එක ටෙන්ට් එකක් ඇටෙව්වෙ බෑග් කෑම ආදිය පින්නෙන්් ආරක්ෂා කරගන්නත් එක්කමයි.


මද්දා අතුලු තවත් කිහිප දෙනෙක් ගෙනාපු පොතීන්, ප්ලාස්ටික් වතුර බෝතල් ආදි උෟ නොදිරන දේවල් ටික දාපු බෑග් දෙකක් හදාගත්තෙ ඉදපුු තැනක කුනු දාල යන පුරුද්ට සමුදීීල දැන් සෑහෙන කාලක් වෙන නිසයි.

කන්ද මුදුනෙ දැකපු දර්ශශනය නම් මුලු ජීීවිතේටම අමතක කරන්නවත්. මෙතන ලියන්න වචන හොයන්නවත් පුලුවන් එකක් නෙමේ කඳු මුදුනක ගෙවන දවසේ ලස්සනම පැය කීපය වෙන්නනෙ ඉර නගින දිහා බලන් ඉන්න වෙලාව කීවොත් එ්ක තමයි ඇත්ත. (කෝමද ඒකත් බලාගෙන ත්‍රෙෙයි ලෝක විජය පත්‍රයක් ගහන එක නිතන් නමේ මේව හෝම් මේඩ් අෑ වස විසෙන් තොරයි)

ටික ටික ඉහලට එන ඉරත් එක්කම අපි හිටපු කන්දෙ ඡායාව පහලින් පෙනුන (ඔව් සීීගිරිය කියල රැවටෙන එක සාධාරනයි)

ටික වෙලාවකින් ආපු බඩ ගනින්න නිවන්න පාන් පෙතිි තුන හතරක් එක්ක සොසේජ් වලින් නිමල දාපු අපි ,

පහලට බහින්න පටන් ගත්තා මග නැවතීීීීම් කිසිවක් නැතිව එක හුස්මට කන්ද පහල සමහර තැන් වල බෑවුමට ඇග සීතල උෟ අවස්ථාවන් නැතිවාම නොවේ.


අපි බයික් ටික දාපු ගෙදර අයට ස්තූති කරල එහෙ හිටපු පුංචි දුවෙක්ට පොඩි තෑග්ගකුත් දීල ආපහු එන්න පිටත් උනා.

ඇති නේ ගියපු පාරෙම තමා ආපහු ආවෙ :p