• Home
  • Facebook
  • Youtube

රෝද දෙකේ රස්තියාදුව

facebook google
පොත් වලට මිලක් නියම කරන්න පුලුවන් උනාට වටිනාකමක් එකතු කරන්න නම් ඒ මත අකුරු ලියවෙන්නම ඕනි.
මතකද අපි ගියා 2018 වසර ට අකුරු අරන් බන්ඩාරවෙලට
තඩියත් එක්ක
ඊට පස්සෙ 2019 අපි රෝද දෙකෙන් අකුරු අරන් ගියා පාසල් දෙක්කට ඇත්තටම පාසල් දෙකකටත් බෙදල තව වැඩසටහන් 3කටත් උදව් කරන්න තරම් ඔයාල අපිට උදව් කරල තිබ්බා.

මෙතනින් බලල එන්න  


ඔන්න එහෙනම් 2020 වසර සදහාත් අපි සූදානම් මෙවර පාසල් 3ක් (දැනට)

🏛️ නිධන්වල ප්‍රාථමික විද්‍යාලය 

🏛️ විල්ගමුව කණිෂ්ඨ විද්‍යාලය 

🏛️ විල්හිදිලකඩ ප්‍රාථමික විද්‍යාලය

දරුවන් 286ක් සදහා ලොකු ඉලක්කයක් කරා යන්න අපි සූදානම්. “රෝද දෙකෙන් අකුරු අරන් 2020ට”
මේ වෙද්දිත් ගොඩක් අය අපෙන් අහුව මේ පාර යන්නෙ නැද්ද මේ පාර මොකද කරන්නෙ කියල? ඔන්න අරන් ආව උත්තරය.
දැන් අපි බලමු මොනාද මේ පාර ඕනි කියල  


 වශයෙන් තමයි ගනන් බලල තියෙන්නේ
මේක දකින මගේ යාලුවෝ පුලුවන් හැමෝම පොතක් හරි අරන් දෙන්න හැකි නම් අපිට කියන්න අපේ සමාජිකයෙක් එවන්නම් ඔයාට පහසු තැනකට බාරගන්න. කැමති කෙනෙකුට අපිත් එක්ක එකතු වෙලා පොත් බෙදන්න යන්නත් එන්න පුලුවන්.. අපි නම් යන්නේ නම් රෝද දෙකෙන්.. ඔයාලා කැමති විදිහකට එන්න අපි පාර කියන්නම්.. ඒක විදින්නම ඔනි අත්දැකිමක්..

Share
Tweet
Pin
Share
No comments
උදේ පාන්දර 3.00ට පිටත් වෙන්න යොදාගන තිබ්බත් සපුරුදු විදියටම විනාඩි 5ක 10ක පරක්කුවෙන් කටුබැද්ද හංදියට යද්දි සජිත් මල්ලි එතන්ට ඇවිත් හිටය. පාන්දර උනාට ලොකු නිදිමතක්වත් සීතලක්වත් දැනුනෙ නැහැ වෙනද වගේ මුලින්ම පානදුර හංදිටෙන් ටැංකිය පුරවගෙන මද වේගයකින් අපි දෙන්න එක්ක රත්නපුරට ආවෙ හරේද්‍ර, රමිදු සහ සාගර තුන්දෙනා එතනින් අපිට එකතු වෙන්න නියමිතව තිබුන නිසා.

වෙනද වගේ වැඩි කාලය නාස්ති කිරීමක් නැතිවම කස්ටිය එකතු උන නිසා අපි බලංගොඩ පැත්තට අදුනේ සාමාන්‍ය වේගයක් ඇතිවයි. මගදි සෙට් උන ටිකක් වෙනස් විදියෙ කැද විකුනන තැනකින් තණ හාල්, කිතුල්පිටි, සුදු ලූනු ආදී විවිධත්වක් තිබුනු කැද වර්ග අතරින් වර්ග දෙකක විතර රස බලල නැවතත් පාරට වැටුනා. සෑහෙන මීදුමක් තිබුනත් රයිඩ් කරන්න ලොකු අපහසුවක්  තිබ්බෙ නැති නිසා උදේ 7.10 වෙද්දි අපි බලංගොඩ ඔරලෝසු කනුව පහුකරමින් හිටිය.

මේ ගමන විශේෂයි මොකද යන හැමෝම ටැවල් / කෑම්පින්ග් / රයිඩ් (රෝද දෙකේ රස්තියාදුව කීවත් හරි) අත්දැකීම් ඇති තෝරාගත් අය වීම නිසා එ වගේම අපි තීරනයක් අරන් තිබුනා මේ ගමනේ වියදම් අඩු කරල කරන්න (ලෙස් මනී මෝ ට්‍රැවල් කීවලු) රෝද දෙකේ රස්තියාදුව සාමාන්‍ය ගමන් වලදී අපි වැඩි පුරම බැලුවෙ යන අයගෙ පහසුව පලමු තැන තියල දෙවනුව අවම මුදල කියන එකනේ. කෝම නමුත් සංචාරයන් 11ක් හා තවත් ඉවෙන්ට් 3ක් අසුරින් ලැබුන අත්දැකීම් එක්ක (හොරාට ගියපුවා නැතිව හොදද) ටිකක් මහන්සි කියල හිතුන නිසා මම හිතුන මෙච්චර කාලෙකට අපි එක්ක ගමන් ගියපු 200කට අධික පිරිස අතරින් තෝරාගත් (මම නෙමේ  එයාලටමයි කීවෙ තේරෙන්න කියල) 20 දෙනෙක් ගෙන් යුත් කන්ඩායමක් )

හරි ඒක ඒම මේම වෙලා අන්තිමට 22ක් කැමැත්ත පල කරල තිබුනා වැඩේට එකතු වෙන්න. කෝමින් හරි 22 වැඩ ප්ලෑන් කරන අතරේ හදිසියේම වගේ හිතුන රවුමක් දාන්න මේකත් 100%ක් R2R Team spirt ටුවර් එකක්ම නෙමෙයි නමුත් මෙතන ඉන්න හය දෙනාම R2R Team spirt උන්.

යෝජනා සාක්ච්චා ඉවර වෙලා අපි තෝරා ගත්තේ යකාගෙ පඩිපෙල කියල හදුන්වන කලුපහන - ඔහිය මාර්ගය (මේක යන්න නම් බයික් එකක් හෝ 4x4 වාහනයක් තමයි ගැලපෙන්නේ. ) කෝම හරි උදේ පාන්දර 3.00ට විතර නැගිටලා ගමන පටන් ගත්තා මුලින්ම කටු බැද්දෙන් සජිත් මල්ලිව සෙට් කරගන පානදුරට ආව එතනින් ටැංකිය පුරවගන රත්නපුර පාරට වැටුනා. තරමක සීතලයි නිදහස් පාරකුයි නිසා ඉද හිට නිදිමත ආවමත් නෙමෙයි පොරුවදන්ඩ පහුකරල කඩේකින් තේ එකක් එහෙම බීල රත්නපුරට ආවෙ වැඩි වේගයක් නොගෙන මොකද කිරිඇල්ල කිට්ටු වෙද්දි තරමක මීදුමක් තිබුනා. කෝම හරි දෙන්න එක්ක රත්නපුර පාරට ඇවිත් ටික වෙලාවකින් රමිදුත් එතන්ට ආව. තවත් මිනිත්තු 10ක් 20ක් යද්දි හරේද්‍ර සහ සාගර දෙන්න එක්ක අපිට එකතු උනා.

අතරමග තිබ්බ නම මතක නැති හරියක සෙට් උන කැද කඩේකින් තන හාල් සහ කිතුල් පිටි කැද වර්ග දෙක ජීවිතේ පලවෙනි පාරට රස බලල කට්ටියත් එක්ක මීදුම කපාගෙන බලංගොඩට එද්දි උදේ 7.00 පහුඋනා විතරයි.

(මේ පාර බ්ලොග් එකේ ෆොටෝ නැහැ වීඩියෝ එකක් තියෙනව කැමති අය බලල එන්නකො)
බලංගොට යන අතරමග වීඩියෝ එක අර කැද කඩෙත් තියෙනව

කෑම්ප් අත්දැකීම සම්පූර්න වෙන්න නම්  කොත්තුමී එකකට උනුවතුර දාන් කාල එකක් අටවන් නිදා ගත්තාට බැ කියන එකයි මගේ නම් මතය ඒක නිසා අපි තීරනය කරා පුලුවන් හැම කෑම වේලක්ම අපේ අතින් හොදටම හදාගන්න. (කෝමත් උයන එක මගෙ නම් එක විනෝදාශයක් ) උයන්න ඉතින් බඩු ගන්න එපැයි ඒකට අපිට හරියන බඩු තියන එකම තැන උන සුපුරුද සුපර්මාකට් එක ෆුඩ්සිටියක් තියෙන අන්තිම නගරය බලංගොඩ නිසා 9.00 වෙනතුරු අපිට කාලය නාස්ති කරන්න සිද්ද උනා. හරියටම පැයක් ගියා බඩු ටික ගන්න ගනන් බලන්න අලුත් දේවල් හොයාගන්න. නැති දේවල් වෙනුවට ආදේශක හොයන්න කීයක් නම් වැඩද

මේ වෙද්දි අපිට කලුපහනෙන් එකතු වෙන්න හිටපු සංජය අයියා එතන්ට ඇවිත් කෝල් දෙක තුනමක්ම දීල ඉවරයි අන්තිමට ඇහුවෙ උඹල බලංගොඩ කීවෙ පානදුර ඉදන්ද කියලයි කෝම හරි අතිසාර්ථක ෂාෙපිං යාමකින් පස්සෙ ආයෙම පාරට වැටුනා ටැංකි පුරවන්න, ආප්ප කන්න , භූමිතෙල් හොයන්න ආදී කාරනා කීපයකින් පස්සේ අපිට පුලුවන් උනා සංජය අයියා ඉදපු ඩබල් බ්‍රිජ් තියන තැනට යන්න. එතනින් ටිකක් එහාට ගියාම තියන ඔහිය පාරට (බඹරකන්ද ඇල්ලට යන පාර) හරවද්දිම පානදුරින් උදේ 7.00ට විතර පිටත් උන ලහිරුත් අපිට එකතු උනා ඌ හයියෙන් ආවද? අපි හෙමින් ආවද ?

පාර පටන් අරන් ටික දුරක් යද්දි පුංචි ඇල්ලකි එක්කම පාලමක් තියනව අන්න ඒ පාලම යට තමයි අපි උදේ කෑම ගන්න තීරනය කලේ, සාගර හදන් ආපු සීනි සම්බල් එක්ක පෙති පාන් අතර මගින් ගත්තු වඩේ වලින් අපේ උදේ කෑම සම්පූර්න උනා. බබර කන්ද ඇල්ල ලගටම ගියත් කාටවත් ආසාවක් තිබුනේ නෑ ඇල්ල බලන්න යන්න ඒක නිසා ටිකක් වෙලා කට්ටියගෙන්ම අදහස් විමසලා බලල නැවතත් අපේ ගමන පිටත් උනා. කලින් දවසක ලහිරු ඇතුලු තව කීප දෙනෙක් කෑම්ප් කරපු ෆයිනස් කැලැව ලගත් ටිකක් නැවතිලා අපි ඉස්සරට ආව. ටික දුරක් එද්දි තමයි පුංචි වතුර පාරක් හමු උනේ පාර හරහා ගලන් යන. එතන නාගන්න පුලුවන් විදියට පුංචි තටාකයකුත් හැදිල තියනව මිනිස්සු පිරුන බඹර කන්ද ඇල්ලට වඩා මෙතන අපේ සිත් ආකර්ෂනය කරගත්තා.

බඩු ගන්න, උදේට කන්න, සහ දියපහර දක්වා ගමන් මාර්ගය

ඊට පස්සේ වෙලාව වෙන් උනේ දවල් කැම හදන්න වතුර පාරත් ලග නිසා බුරියානි එකක් වගේ එකක් හදා ගන්න පුලුවන් උනා රමිදු හදන් ආපු පොල් සම්බෝලෙත් එක්ක මදි නොකියන්න බුරි උල් වෙන්න කෑව, ආ තව කෑම හැදෙන අතරෙ නෑව
කනවද බුරියානි

කැමති උන් ඒ ටිකත් බලල වරෙල්ලා



එතනින් එහාට ගමන නම් ඉතින් යකාගෙම පාරක් තමයි. හරේද්‍රගෙ සී.ඩී 125 එකේ කදු අදින්න ටිකක් හොර කරත් (තෙල් වහල) අපිට ලොකු අවුලක් උනේ නැහැ ඒක අතර මගදි අනර්ඝ වස්තුවක් මට නම් හමු උනා land rover series 1 එකක් කියන්න සතුටුයි ඔරිජිනල්ම විදියට තිබුනා. හැබැයි ඒකෙ ආපු අයනම් වාහනේ පාර අයිනෙ තියාගන මදු විතකට සමවැදිල හිටියේ කෝම උනත් එයාල එක්ක වචනයක් දෙකක් කතා කරන්න මම ටිකකට නැවතුනා විස්තර කතා කරල වාහනේ ගැනත් ටිකක් අහලම නැවතත් පාරට වැටුනේ ඉර අවරට යන්න පටන් අරන් තිබුන නිසයි. ලහිරු කලින් පාරක ආපු වෙලාවක හමුඋන පොකුනක් හොයන් අපි ඉස්සරහට ගියත් ඒක හමුඋනේ නෑ ගමේ කෙනෙක්ගෙ හෝඩුවාවකට අනුව පාර ඉවරවෙන්න කිට්ටුව තියන දිය උල්පතක් ලග අපේ ටෙන්ට් ටික ගහගන්න පුලුවන් උනා වතුර ලග නිසා කිසිම කරදරයක් නැහැ.
මේ කෑම එහමෙ කාල රෑ වෙලා

ටෙනට් ටික ගැහුවට පස්සේ ඉතිරි උනේ රෑ කෑම හැදිල්ල තමයි පොල් රොටී, BBQ වලින් සමන්විත රාත්‍රී ආහාරයක් හදාගන්න වැඩි අමාරුවක් උනේ නැහැ සංජය අයියාගේ නොනවතින දර සප්ලයි එක නිසා ගින්දරෙන් අඩුවක් තිබුනෙත් නැහැ





රෑ කෑම


ටෙන්ට් තුනක්ම තිබුන නිසා කිසිම අවුලක් නැතිව අතපය දිගෑරල නිදාගන්න පුලුවන් උනා.

පහුවදාට එලි වෙද්දි අපිට ඉස්සරහින් තිබුන කන්දට අපි හිටපු කන්දේ ඡායාව වැටිල ටික ටික පහලට එන දර්ශනය නම් මනස්කාන්තයි. එතනම ටිකක් එහායින් කන්දෙන් එලියට නෙරපු ගල් පොත්තක් තිබුනා ඒක උඩට වෙලා ඉස්සරහින් පේන දර්ශනය දිහා ඔහේ බලන් ඉන්නත් අපි වෙලාව වෙන් කරා.



එතනින් පස්සෙ වෙලාව වෙන් උනේ උදේ කෑම එකට. අල, බෝන්චි, කැරට් තැම්බෙද්දි සොසේජස් කලවම් ඔම්ලට් එකක්, ටෝස්ට් කරපු පෙති පාන් එක්ක කලු කෝපි. වලින් සමන්විත උදේ ආහාරයෙන් පස්සේ අපි ගමන අවසන් කරා. ආපහු ආවෙ හෝර්ටන් තැන්න හරහා ඔහියට ඇවිත් ආපහු ආපු ගමනේ නම් ලියන්න තරම් විස්තරයක් නැහැ.
Share
Tweet
Pin
Share
16 comments

දැනට වීඩියෝව බලල ඉමු. කතාව දාන්නම් ලගදිම.


අපේ වැනල් එක













Share
Tweet
Pin
Share
4 comments



අලුත් වැඩක් පටන් ගත්තා ගොඩ වෙලා අඩු පාඩු කීව නම්.






Share
Tweet
Pin
Share
6 comments
රෝද දෙකෙන් අකුරු අරන් යන්න ලෑස්ති වෙද්දි අපි දැනුම් දීමක් කලා මතක ඇතිනෙ. බ්ලොග් එක හරහාත් කීප දෙනෙක්ම අපිට උදව් කලා.
ඉතින් නොවැම්බර් මාසෙ අන්තිම කාලය අපි වෙන් කරල තිබුණේ ඒ වැඩ වලටමයි.ඒක නිසා අපේ වසර අවසාන සංචාරය සදහා වැඩිය උන්නදු වෙන්න බැරි උනා. ඇඩ්මින්ල 6ක් හිටියත් අන්තිම කාලෙ වෙද්දි හැමෝම තම තමන්ගෙ වැඩත් එක්ක කාර්‍යය බහුල වෙලා නිසා වැඩ දෙකම කරට ගන්න උනේ මද්දටයි සචියටයි තමා. අකුරු අරන් ගියපු ගමන ගැන වෙනමම පොස්ට් එකකින් දාන්නම් මේක මීමුරේ සංචාරය ගැනනේ.

නොවැම්බර් මස "රෝදෙකෙන් අකුරු අරන්" වැඩ ටික පිලිවෙලක් වෙද්දි අපි දෙසැම්බර් 22,23 දවස් දෙක තෝරාගත්තා අවසන් චාරිකාවට.

 අපි කීවට ඇත්තටම උනේ මම සචියාට කෝල් එකක් දීපු එක තමයි. "සචියෝ අවුරුද්ද ඉවර වෙන්නත් ලගයි අපේ ලාස්ට් රයිඩ් එක කරනවද? මේ පාර 31 ඉවෙන්ට් එකක් කරන්න වෙන්නෑ දවස සතිය මැද නිසා" කියල කීවම දෙපාරක් නොහිතම වැඩේ කරමුයි කියල කීව. සිංහරාජ රයිඩ් එකේ ඉදන්ම R2R එක මෙතන්ට ගෙන්න ලැබුන ලොකුම ශක්තිය එදා වගේම අදත් ඒ වචන වල තිබුන.
ඉවෙන්ට් එක දාන්න තැන් කීපයක්ම බලන්න ගියෙත් සචියාම තමා, අතින් කාල හරක් බැලීම මනාව ප්‍රගුන කරල තිබ්බ සචියා මේ වගේ වැඩ වලදි තෙල් පුච්චා ගන්න දෙපාරක් හිතන්නෑ. නුවර එලිය, කිතුල්ගල ඇතුලු තවත් තැන් කීපයක් ගිහිල්ලම බලන් ආවත් ඒ එකක්වත් හරිගියේ නෑ.

ඒත් ඉතින් බලපු තැන් ⁣ගොඩක යම් යම් අපහසුතා තිබුන. ගොඩක් තැන් වල නොගැලපුනේ මිල අධික කම තමයි. ඉතින් යන්න තැනක් ආයෙම කල්පනා කරද්දි මට මතක් උනේ දීපු පොරොන්දු දෙකක් ගැන.
1.මීමුරේ 

2.යකාගෙ පඩිපෙල

එ් දවස් වල සංචාරයන් ගැන තිබුන දැනුමත් එක්ක ඒව පොරොන්දු උනාට දැන්නම් තේරිලා තියෙන්නේ ආවට ගියාට යන්න තැන් තිබුනට ඒවට යන්න කලින් බලන්න බොහෝ දේ තියනවයි කියල.

  • දුර (අනිවාරෙන්ම 150/180 කිමි දුරක් තෝරගන්න එක තමා හොදම නැත්තම් ගමන අමාරුයි බයික් කිහිපයක් යනව වගේ නෙමේ 20ක් 30ක් යද්දි මගට යන කාලය බොහෝම වැඩී)
  • නවතින තැනක් (අනිවාරෙන්ම ⁣මේක කලින්ම ප්ලෑන් කල යුතුම දෙයක් මොකද ලංකාවෙ බොහෝ තැන්වල උපරිම කැපෑසිටිය 20,25 තමා. අනික ටෙන්ට් ගහනව නම් ආවට ගියාට කෑම්ප් කරන්න බෑ. වතුර, කෑම, සනීපාරක්ෂක පහසුකම් ගැන අනිවාරෙන්ම බලන්න නැත්තම් අනාතයි)
  • කෑම
  • ටෙන්ට් ආදිය ගෙනියනවනම් ප්‍රවාහනය 
  • මාර්ග තත්වය (මෙච්චර කල් නම් බැලුවෙ නැහැ රෝද දෙකට ඕනි තැනක් ඔට්ටුයි කියලයි හිතන් හිටියේ. නමුත් සෑම බයික් එකක්ම රලු පාරට ගැලපෙන්නෑ වගේම හැම රයිඩම මොන බයික් එක තිබ්බත් හැම පාරෙම පදින්නත් බෑ. ගොඩක් අය රලු පාරවල් වලදී ක්ලච් එකට හරියට වද දෙනව දැකල තියෙනව මම) 
(මීට පස්සේ official ride වල off road ඇති පාරවල් තොරන්නෑ ඒව යන්න ආස අය වෙනමම සෙට් වෙලා යමු අදාල අයට මම දැනුම් දීල ඇති වෙලාවට)

ඔය කරුනු වලට අමතරව තව ගොඩක් දේවල් තියෙනව කව්රුහරි සංවිධානය වෙනව නම් මගෙ අත්දැකීම් බෙදාගන්නම් ඕනි වෙලාවක.
වටේ ගියා ඇති නැවත කතාවට.මීමුරේ ගැන හොයද්දි තමා "ගම්දොර resort" ඇහැ ගැටුනේ කෝල් එකක් දීල අපිට අවශ්‍ය පහසුකම් ගැන කතා කරගෙන මිල ගනන් ගැන අවසාන තීරණයට එන්න අපහසුවක් උනේ නෑ එයාලගෙ පැකේජ් හරි ෆ්ලෙක්සිබල් නිසා.

අවසානයේ ගමනට ගැලපෙන විදියට බජට් එකත් හදාගෙන ඉවෙන්ට් එක දැම්මයි කියමුකො අලුත් අය, පරන අය, පරනම අය 40 - 45ක් විතර එනව කියල කන්පර්ම් කරලයි තිබුනේ. හිතේ වැඩි බරකුත් නෑ සේරම දේවල් පැකේජ් එකත් එක්ක ලැබෙන නිසා.
ටුවර් එකට හරියටම සතියක් තියල සෙනසුරාදා දවසක ගියා බයික් එකේ තිබ්බ අවුල් ටිකක් හදන් එන්න කියල පරන පුරුදු ගරාජ් එක මගෑරියේ එතන ඉලෙක්ට්‍රික් වැඩ ගැන වැඩි උනන්දුවක් නැති නිසයි. තිවා දුන්න හෝඩුවාවක් අහන් තැනකට ගියත් එතනත් වැඩේට සෙට් උනේ නැහැ. හිත අස්සෙ හොල්මන් කරේ දවස් කීපයක්ම දැකල තිබ්බ ගරාජ් එකක් බොරුපන පාරේ, ජපන් යකෙක් හෝ දෙතුන් දෙනෙත් දකින හැම දාම ගලෝල තිබ්බ තැන්ක් හිතේ මතකෙන් හොයන් ගියේ යද්දි කෝලො තුන්දෙනෙක් හෝ ගාල වැඩ D- Tracker එකකුත් ගලෝල තිබ්බ හිතේ දෙගිඩියාවකුත් තියාගෙන අහල බැලුවෙ අයියෙ බැට්‍රියේ චාජ් වෙන අවුලක් තියෙනව බලල දෙන්න පුලුවන්ද කියල. බෑ නොකිය පරීක්ෂා කරල බලල. චාර්ජ් වෙන ලෙඩක් නැති බව තහවුරු කරල දුන්නාම තමා. පෝක් එකෙයි ක්ලච් එකෙයි තිබ්බ ලෙඩ ගැන කීවෙ. එවෙලෙම ගලෝල සාම්පල් ටික අතට දීල පංචිකාවත්තට නොයා බඩු ටික ගන්න තැනත් කියල දෙන්න දෙපාරක් හිතුවෙ නෑ. එක ජාතියේ කුරුල්ලෝ එකම අත්තක වහනවා වගේ සෙට් උන අපි කයියක් එහෙම දාගෙන ඉදල හවස් වෙද්දි වැඩේ කරලත් දුන්නා බයික් එකත් දුවනව යකාවගේ ක්ලච් කේබල් එකේ තිබ්බ ලෙඩේ නිට්ටාවටම සුවයි. පෝක් දෙතක් බටර් ව⁣ගේ. කුරුල්ල වගේ ගෙදර ආවේ මේ පාර ටුවර් එක සැපට යන්න පුලුවන් කියල හිතාගෙනයි.
ගුරුන්ටත් අකුරු වරදිනව, ආනන්ද අයිය එහෙම නැත්තම් ආද⁣රේට අපි වෙඩ්ඩ කියන ආන්නද වෙඩිසිංහ මත්තයත් අවසන් ගමන් ගියේ සුපර්මොටෝ යක්ෂයාගෙ පිටේ නම් අපි අපි මොක්කුද? නේද? සදුද පාන්දර නෝන මහත්තයාව එයාගෙ කාර්‍යයාලයට දාල අපහු එන ගමන් බයික් එකේ තත්ව පරීක්ෂාවක් කරේ ගාලු පාර නිදහස් නිසයි. වෙනද 5ට දාල ගන්න ස්පීඩ් 4ට දාල ගද්දි දැනුන සතුට.
කටුබැද්දෙන් පිලියන්දල පාරට හරෝල වේ⁣ගය අඩු කලා කැම්පස් පහුකරල පාලම ගාව වංගුවත් නමගෙන ඊලග වංගුව පාස් කරගන්න බැරි උනා වැඩි වේයක් තිබුනෙත් නැහැ එකපාරටම පිටිපස රෝදය ලිස්සුවා ලෙල්ලට ගෙවුන ටයර් එකෙන් පදිද්දිවත් මාව ලිස්සලා නැහැ.බයික් එ⁣ක කෙලින් කරගත්තත් බැලන්ස් එක ගිලිහිලා මාව බිම වැටුනා "සපත්තු දාන්න, ඩෙනිමක් අදින්න" කලින් දවසේ මම දීපු උපදෙස් මාලාව හිතේ විදුලියක් කෙටුව. දනහිස එක්ක වම් කකුලෙ මාපට ඇගිල්ලෙ දකුනු පැත්ත පාරෙ ඇතිල්ලිලා ටිකක් දරුනුයි තුවාලෙ. සේරටම කලින් බයික් එක අයින් කරල නවත්තලා එතන තිබ්බ ත්‍රීවීල් එකක නැගල ගිහින් බෙහෙත් දාගන ඔපිස් ගියා හවස එන ගමන් බයික් එක තල්ලු කරන් ඇවිත් ගෙදරට දැම්මට පහුවදා නැගිටගන් බැහැ අමාරුයි. ටුවර් එකට දවස් 4යි.
කා⁣ගෙවත් ආත්මශක්තිය හීන කරන්නවත් බලාපොරොත්තු සුන් කරන්නවත් ආස නැති නිසා මම කාටවත් අමාරුවක් පෙන්නුවෙ නැහැ. අහන අහන අයට කීවෙ යන්න පුලුවන් ඕක මොකක්ද මම එනව කියල.
නමුත් යුතුකම් ගොඩක් මගෑරුනා ඉවෙන්ට් ලෝගෝ එක හැදුවෙ අන්තිම මොහොතෙ. ස්ටිකර් එක පිරින්ට් කරගන්න බැරි උනා. වෙන එකක් තියා BBQ වලට chicken ටික ගන්නත් බැරි වෙන ලයින් එකක් තිබ්බෙ. මේ අතරේ තමයි සචියා කීවෙ මමත් කොළඹ එනව රයිඩ් එක පටන්ගන්න තැන ඉදන්ම යන්න ඕනි කියල. ඒක ලොකු හයියක් උනා.
අලුතෙන් ගත්තු XLR 250ය ටෙස්ට් කරන්නයි, ආ...... කියන්න අමතක උනා මම කීව මතකද අර බයික් එක හදපු කෙනෙක් ගැන අන්න එයාගෙ නම සුනිල්. මේ වෙද්දි එයත් ගමනට එන්න සහතික වෙලා ඉවරයි දැන් හිතාගන්නකො එක ජාතියෙ උන් එක අත්තෙ වහනව කීවෙ ඇයි කියල.
මට තාමත් බයික් එක පදින්න තරම් සුවයක් නෑ බ්‍රහස්පතින්දා හවස මනූෂ මට එයාගෙ ස්කූටර් එක Yamaha rayZ එක එවල තිබ්බෙ චේති අතෙයි. ඉල්ලන්නත් කලින් බයික් එක ගෙදරට එවපු උඹල වගේ සහෝදරයෝ ඉන්නතුරු මොන වැඩේටද බං පස්ස ගහන්න පුලුවන්.
බ්‍රහස්පතින්දා උදේ ඉදන්ම ආපු සිචියා අපේ ගෙදරට එද්දි නම් සෑහෙන්න පරක්කුයි ඇයි කියල අහන්න එපා  වැඩ රාජකාරි බහුලයිනෙ මග දිගට ඉවසීම කියන එක 1%ක් වත් නැති මම කීප පාරක්ම කොල් කර කර වද දෙද්දි මට බැන්නද මන්ද අවුලක් නෑ උඹනෙ බැන්නත් මොකෝ. කෝම හරි උදේ 3.00pm විතර වෙද්දි ආපු නිසා අපි මුලින්ම ගියේ අපේ හිත හොද දොස්තර සුනිල් අයියට පෙන්නල යකාට බෙහෙත් මුකුත් ඕනිද බලන්න පුංචි පුංචි දේවල් ඇරුනාම ලොකු වෙදකම් අවශ්‍ය උනේ නැහැ.
බයික් එක ගරාජ් එකේ දාල මහා කුකුල් මෙහෙයුම ආරම්භ කරා. කුකුල් කකුල් නෑ අප්ෆා එච්චර ගන්න අන්තිමේ. අපේ සෙවීම නතර කරෙ එක්තරා කඩයක් ලගින් කුකලන් 10, 12 දෙනෙක්ගෙ ජීවිතේ හමාර කරල අකමැත්තෙන් උනත් හිත හදාගන ඒ ටික මිලට ගන්න උනා. මම කර පින්නා හිටපු මතකයක් බිම තියන්න සචියා උදව් කරා අපි වෙනුවෙන් මරනවා නම් පව් වැඩී කියල හිතන හිටියෙ මම.
එත් මරල තියෙන උන් මරන්නෙ කාවෙනුවෙන්ද?
-පාරිභෝගිකයන් වෙනුවෙන්
එතකොට කව්ද පාරිභෝගිකයන්?
-අපි.
කට උත්තර නැහැ අමාරුවෙන් වගේ ඔලුව වනල අවසරේ දෙද්දිත් සචියා ඕඩර් එක දාල ඉවරයි.
කෝම හරි කලින් නිදා ගන්න හිටියත් අපිට සචියා යකාට සාත්තු කරල එනකන් බලන් ඉදල BBQ ටික එහෙම ලෑස්ති කරල නින්දට යද්දි 11.00ටත් කිට්ටුයි.
එලාම් වැදුනද නැද්ද මන්ද නැගිටිද්දි 4.30 විතර වෙලා අමාරුවෙන් නෝනමහත්තයාවත් නැගිටල සිචියටත් කතා කරල ලෑස්ති වෙද්දි 4.45 විර වෙලා කට්ටියට එන්න කීවෙ 5.00ට උනාට මගෙ ටාගට් එක පැය බාගයක් එහා පැත්තෙන් කියල දන්න අය දන්නවා . එහෙමයි කියල ලබන පාර පරක්කු වෙලා එන් එපා කට්ටියම ආවොත් ඔය පැය බාගය විනාඩි 10, 15ට අඩු වෙන දවසුත් නැතිවාම නෙමෙයි.
කොට්ටාවට වෙලාවටම මනූෂ, චේති, සසිදු,චමෝද්,ශෙහාන්, LC ත් එක්ක තරිදු එක්කම මේපාර පලමු පාරට සහභාගී වන කීප දෙනත් යෂාන්, ඉදුනිල් එක්ක එයාගෙ යාලුවත්  එක්වෙලා හිටියා. හැමදාම වගේ තිවංක අයිය නෑ. විනාඩි 10ක් 15ක් බලන් ඉදල කෝල් එකක් දීල අපි යන්නම් විදල වරෙන් කීවෙ හෙමින්ම යන එනා තිවංක අයිය නිසයි (මතකනේ ආනමඩුව) ටික දුරක් එනතුර පෙරමුන ගත්තත් බයික් එක නුපුරුදු නිසා 50 ,60ක වගේ වෙගයක් තමා තියාගන්න පුලුවන් උනේ. ෂෙඩ් එකක ලගින් නවත්ත ගත්තෙ සච්යට තෙල් ගහන්න ඕනි කියපු නිසා ඒත් කෝ මුං?
"මද්දගෙ බයික් එක නැවතිලා. මෙච්ර කාලෙකට ගියපු කිසිම ගමනක දුකක් කරදරයක් නොදුන් සුදු අස්පයා මග නැවතිලා ජොකිය මාරු උන දුකටද මන්දා. මනූෂ, සුනිල් අයිය,ලහිරු, සචියා එතන නැවතිලා ලෙඩේ බලන් එන්නම් යන්න කියපු නිසා අපි හෙමින් හෙමින් පිටත් උනා. හෙම්න් හෙමින් ආවෙ. හංවැල්ලට වෙලා ඉන්න කම්මැලි නිසා මගින් අපිට එකතු වෙන්න හිටපු සිතුම්, මේ පාර පලමු වතාවට එකුවෙන පැතුම්, සහ චතුරත් පස්යාල පැත්තට පිටත් වෙලා තිබ්බා. අතරමගින් අපිට එක් වෙන්න හිටපු ඩිලානුත් එයා එක්ක පස්යාලටම ගිහින් තිබ්බා.
රසිකත් එක්ක සංජුත්, මලිත් මල්ලි එක්ක ප්‍රසාද්, චතුමල්, තරිදු, සුජිත් මල්ලිලටික, ලලී ඒ වෙද්දිත් පස්යාල ඇවිත් අපි එනතුරු මග බලන් ඉන්නව තව පොඩ්ඩෙන් අමතක වෙනව අපේ සාතන්ගෙ මල්ලි ඇවිත් හිටි⁣ය තනිවම සාතන්ට වගේ යක්කුත් බය වෙන පෙනුමත් නොතිබ්බ නිසා අදුන්නල දෙනකන්ම අදුර ගන්නත් බැරි උනා සාගරව.
ඌරපොල පහුකරල ටිකක් දුර එනකොට සෙට් උනා රාජකීය වාහන තදබදයට පින්සින්දු වෙන්ක පස්යාලෙ කට්ටියට පැය ගානක් බලන් ඉන්න උනා අපි එනකන්. සමීරගෙ ජීවිතේ ලොකු වැදගත් වැඩකට මාතලේ බලා යමින් හිටියත් අපි එක්කම ටික.දුරක් යන්නත් හවස අපි ඉන්න තැනට එන්ත් ලැස්තිපිට සමීරත් අපිට එකතු උනා. පටල ගන්න එපා සිංහරාජ, පොලොන්නරුව ගිය සමීර නෙමෙයි සමීර/ලක්මාලි යුවල දැන් අම්ම තාත්තල වෙලා ටුවර් වලට ටිකක් සමුදීල ඉන්නෙ මේ කියන්නෙ ඇවිල්ල වෙනමම ගොත සමීරයෙක් ගැන. මතකද අපේ මලියා අර බ්ලොග් ලියන එකා අන්න ඌ රෝද හතරක් අරන් ඉස් ඉස්සෙල්ලාම අනුරාධපුර යනව ගෙදර අයත් එක්ක නවත්තලා අපිට කතා කරල යන්නත මලියා අමතක කරේ නැහැ.

පයිත ගරස් පරමේයෙන් ගනන් හදන කඩේ
සුපුරුදු විදියටම ගමන ආරම්භ කරන්න කලින් ටිකක් දැනුවත් කරල කට්ටියම පේලියට පාරට වැටුනා පාන්දරම පිටත් උනත් දිග නිවාඩුවක් නිසා හැමෝම කොලඹ දාල එලියට යනව ඉතින් පාරවල් වල සෑහෙන්න වාහන ලොකු වේගයක් නැතිව හෙමින් හෙමින් වර⁣කපොල, අඹේපුස්ස පහු කලාම වාහන ටිකක් අඩු උනා උදේට කන වෙලාවත් ලං උනු නිසා තැන් කීපයක්ම බලල 30,40කට ඉඩ තියෙන කඩේකින් හොදිත් එක්ක පාන් වලට වග කියල මදලාලි වෙනමම ෆොමියුලා එකකට දාල හදල දීපු ගානත් ගෙවල(ආයේ මොනාද සිංහලේ තියෙන අපේ එකෙක් හොදි වලට ගාන දාන්නෙ ඉන්න පිරිස අනුව එහෙම නැතිව ආපු ප්ලේට් ගානට එහෙම නෙමෙයි.) එලියට බහිද්දි වැහි දෙයියෝ අපේ මුනට එබෙන්න පටන් අරන්.


මේ වෙද්දි මගෙ ලෙඩ දීපු අස්පයා හදාගෙන කස්ටිය ඇවිත් තිබුන නිසා සච්යාට පෙල අරන් යන්න බාර දීල මම පස්සට ආව කට්ටිය පෝලිමට මද වේගෙයකින් යද්දි පුංචි අකරතැබ්බයක් උනා අපේ LC වත් දාගන ගියපු "තාම" දෙන්න බයික් එක ලිස්සා යාමෙන් අැද වැටෙනව. වැස්ස නිසා අපි හෙමින් ගිය නිසා කාටවත් මුකුත් උනේ නම් නැහැ. හෙමින් හෙමින් කෑගල්ල එහෙමත් පහුකරල කඩුගන්නාවත් නැගගෙන ගියේ වැස්සෙමයි. මේ අතර කීප තැනකම නවතිනනන  උනේ අපේ චේතිගෙ කකුලේ කෙන්ඩ පෙරලෙන්න ගත්තු නිසා වගේම මගෙ සුදු අස්වයාගේ හදවතින් අමුතු සබ්ධයක් එන්න් හිටි ගමන් නවතින්නත් ගත් නිසයි. කෝම නමුත් කිරිබත් කුඹුරට ආවෙ අපේ කවීෂත් එක්ක මේනක අපිට එක් වෙන්න බලන් හිටි නිසා මේනකගෙ අසාමාන්‍ය ගෘප් චැට් එකේ කෑගැහිල්ල හින්ද මම හිතන හිටියේ මූ ඇත්ත⁣ටමත් ඉවරයක් නැතිව කියවන එකෙක් වෙන්න ඇති කියල බලන් ගියාම එහෙම නෑ මේක ලගට ගිහින් බලෙන් වගේ කතා කරලයි අදුර ගත්තෙත්. ඩී  ට්‍රැකර් කෙල්ල පිටින් ඇවිත් අපිට එක් උනත් රවුමක් පදින්න ඉල්ල ගන්නත් බැරි කමට පොඩි දුකක් නොදැනුනාමත් නෙමෙයි. මොකද ඉල්ලුවානම් දෙවරක නොහිත යතුර දෙනව කියල මම දන්නවා.
කවීගෙ ගෙදර බාත් රූම් ටොයිලට් ආදිය ත්තව පරීක්ෂාවටත් ආච්චි අම්මව බලල එන්නත් එක්ක ගෙවල් පැත්තට ගියේ කකුලෙ තුවාලේ බෙහෙත් එහෙමත් මාරු කරගෙනයි. පාර මැද්දෙ තමයි. මේ අතරේ අපේ හිත හොද දොස්තරගෙ උපදෙස් අනුව අස්පයාට ඔයිල් ගෙනත් පුරවන්නත් කටයුතු කලා නමුත් පරක්කු වැඩී තාම සද්දෙ එහෙමමයි. දවල් කෑම වෙලාවත් ලංවෙලා තිබුන නිසා ලග කඩේකින් බඩ පුරවන් යමු කියන සචියාගෙ යෝජනවාට විරුද්ධ නොවුනෙ මේ ගමනේ වගකීම් සේරම උගෙ පිට පටවලා තිබුන නිසයි. පැය බාගයක පැයක පරක්කුව නොසලකා එතන තිබ්බ පොඩි කඩේකින් කෑම හදවන් කාල තමා අපි කිරිබත් කුඹුරෙන් පිටත් උනේ.
ඒ වෙද්දි සෑහෙන වෙලාවක් අපේ සංජය අයියා අපි එනකන් වැව රවුමට වෙලා බලන් හිටියා සමීරත් අපෙන් වෙන් වෙලා මාතලේ බලා ගිහින් ඉවරයි මේ වෙද්දි. මේ අතරේ තමා අපේ පරන යාලුවෙක් ලාන්සර් වැගන් එකක මෙතනින් අපිව පහුකරන් යන්න ගිහින් නවත්තලා කතා කරන්නේ ගමන එන්න නොහිටියත් කොල්ලො ටික දැක්කම වෙන් වෙලා යන්න තිබ්බ ලෝබ කමටම පැයක් දියන් ලෑස්ති වෙලා මගට එන්නම් කියල රෝද දෙකේ රස්තියාදුවට රෝද හතරක් අරන් එන්නෙ කව්රු කියලද හිතන්නෙ වෙන කව්ද ඉතින් රෙඩියේටර්, කොන්ඩයා, ආදී නම් ගොඩක් දායාද කරගත් අපේ ඉෂාර මතකනේ ආනමඩුව ගමනට KLE කෙල්ලක් අරන් ආපු ඉෂාරව. අන්න ඌ තමයි. ⁣නුවරින් සංජය අයියවත් සෙට් කරගෙන පෙලට වැටුනා.
අපි මහනුවර පල්ලෙ කැලේ හරියට එද්දි තමයි මද්දගෙ අස්පයා අවසන් හුස්ම හෙලන්න තීරණය කලේ වසර 2ක් 3ක් පුරාවට මාත් එක්ක හැම තැනම රවුම් ගහපු මට සීරුමක්වත් නොදීපු සුදු අශ්වයා පල්ලෙ කැලේ ක්‍රීඩාංගණය අසල පිරවුම්හලේදි අවසන් හුස්ම හෙලල තිබ්බා.
අවසන් පොටෝව.

මාව තුවාල උන සතියෙම එයා හුස්මත් නැවැත්තුවා කියාගන්න බැරි තරම් දුකකින් එයාව ඒ කිට්ටුව අදුරන තැනක දාල යමු කීවෙ. කිසිම හේතුවක් නිසා ගමන කැන්සල් කරන පුරුද්දක් නොතිබ්බ නිසයි.
තෙල් දෙනියෙන් අපිව හොයන් ආපු ඉෂාරවත් පෙලට එකතු වෙද්දි මනූෂගෙ Z කෙල්ලව චේති බාර දීල මමත් කාර් එකට නැග්ගෙ වැස්සක් ආපු නිසයි කුකුල තෙමාගන්න වාට හැමෝම විරුද්ධ උන නිසයි.
එක හුස්මට ගමන ඉවර කරන්න හිතුවත් පුංචි අනතුරුක් නිසා LC හා තරිදුට අපිට සමු දෙන්න සිද්දඋනා. කාටවත් වැඩි කරදරයක් නොවුනත් LC ගෙ කකුල ටිකක් රිදෙනව කියපු නිසා ඒ කිට්ටුව ගෙදරත් තියෙන නිසා අපි එයාලට සමුදුන්නෙ හදිසියක් උනොත් මීමුරේ වගේ දුෂ්කර ගමක කරගන්න දෙයක් නැති වෙන නිසයි. වාසනාවට පුංචි තැල්මක් ඇර වෙන මුකුත් වෙලා තුබුනේ නැහැ කොල්ලට.
එක හුස්මට හුන්නස් ගිරියට එද්දි සෑහෙන්න පරක්කුයි අදුර හෙමින් හෙමින් පාරවල් වහගන්න ලෑස්ති වෙනව. ටැංකි සේරම තෙල් වලින් පුරවගෙන. සචියාගේ වැසිකිලි පරික්ෂාව එහෙම ඉවර උනාට පසුව අපි සචියා,මේනක,සුනිල් අයිය යන තුන්දෙනාව තනි කරල මීමුරේ මාර්ගයට හැරෙව්වා. සමීර එනතුරු තුන්දෙනාව තියල යන්න බයක් නොතිබ්බෙ තුන්දෙනාම යක්කු තුන්දෙක්ගෙ පිටේ ආපු නිසත් කලුරවට රලු පාරට තියා කිසිම දෙයකට තුන්දෙනාගෙ ආත්මශක්තිය හීන කර නොහැකියි කියල දන්න නිසයි.
වැහි දෙයියොත් දිගට හරහට පහර දුන්නත් නවතින්න අපි නැවතුනේ නැහැ. ටික දුරක් ගිහින් බයික් ටික ඉස්සර කරල යැව්වේ වැගන් එකට ඒ පාර නිසා ගොලු බෙලි ගමනට වැටෙන්න සිද්ද උන නිසයි. මොනා උනත් අන්තිමට එන එකාට පස්සෙන් තියාගෙන හැමෝම ගැන බලා ගැනීමේ වගකිම ඉල්ලීමකින් තොරවම බාරගත්තු මනූෂ නම් තව කීප දෙනෙක් එක්ක අපිව දාල ගියේම නැහැ පාර අපහැදිලි තැන් වලදි ගයිඩ් කරකර අම්බානට තෙමි තෙමි ⁣කට්ටක් කෑව. මනූෂ, ලයියා ඇතුලු සෙට් එකම කාර් එක දාල ගියේ නම් නැහැ.
වචන කරන්න අමාරු ඒ අත්දැකීම ගන්න නම් මීමුරේ යන්නම ඕනි. නිකම්ම නෙමෙයි මහ වැස්සක කලුවරේ. කූඩැල්ලන් ගලව ගලව නොපෙනන වලවල් වල ගැඹුර බලමින් ගියපු එ් ගමන කවදාවත් ආයෙ නම් මම වාහනයක යන්න බලාපොරොත්තුවක් නැහැ. කොච්චර අමාරු පාරක් උනත් ඉෂාරගෙ හිනාවනම් මූනෙන් මකල දාන්න සමත් උනේ නෑ එ්ක තමයි මම දැකපු හොදම දේ. වාහයක් උනත් බයික් එකක් උනත් ඕනිම තැනක බය නැතිව පදින වෙනස්ම එකෙක්.
අන්තිමේදි රෑ 10.30 වෙද්දි අපි නවාතැනට ලගා උනා ඒ වෙද්දි කස්ටිය  අැවිත් චේන්ජ් කරල නාල කරල ෆ්‍රෙෂ් වෙලා හිටියත් ගමන් මහන්සිය මූනු වල හොදින්ම සටහන් වෙලා තිබුනා. ටෙන්ට් වල රාත්‍රිය ගත කරන බලාපොරොත්තුවෙන් හිටියත් දවස් 15කට පසුව මීමුරේට වැහැපු පලමු වැස්ස අපි ගියපු දවසෙම වැටුනේ අවාසනාව නිසාද පෝය නිසාද කියල මට නම් තේරුන් නෑ. කෝම නමුත් කට්ටෙ තමයි රස කියන කියමන මම හැමදාම විශ්වාස කරනව. මොකද සුන්දර ගමන් එක සංචාරයක් විතරක් උනාට මෙවන් ගමන් අපිට එකතු කරන්නෙ නොමැකෙන මතකයන් ගොන්නක්.
චතුරට මදි උන BBQ
BBQ එක එහෙම හැදෙද්දි අපේ චතුර පොඩි අභියොගයක් අරන් ආවෙ චිකන් මදි වෙනවාය කියල ගියපු ටුවර් 8න් 7කම මගෙ අතින් හදපු  BBQ එකක් මදිවෙලා නෑ කියල මම දීපු චැලේන්ජ් එක පහුවදා උදේ ඔප්පු වෙලා තිබුනා. සචියාගෙ කරේ එල්ලිලා වටයක් ඇවි⁣ද්දෙ ආපුහැම කෙනෙක්ටම නිදාගන්න තැනක් / කෑම බීම නිසි පරිදි ලැබිලද කියන බලන වගකීම කර පිට තියෙන නිසයි. තුවාලෙ තෙමාගෙන නෝන මහත්තයාගෙන් බැනුම් අහගන්නත් පුලුවන් උනා ඒකෙන්.
වැස්සට යට නොවු එකම කූඩාරමේ අයිති කරුවන්.

හැම දේම හරි කියල සහතික කරගත්තාට පසුව සුනිල් අයිය ගෙනත් තිබ්බ හතරැස් බෝතලේකින් වීදුරු දෙක තුනකුත් හිස් කරල මේනක/චතුර දෙන්න එක්ක දාපු BBQ කෑල්ලක් දෙදක්. ඉවර කරල රෑ කෑමත් අහවර කරල ඇදට වැටුන විතරයි මතක. නින්ද ආවෙ ඊයක වේගෙන්.
පාන්දරම ඇහැරුනත් නැගිටගන්න කම්මැලි කමක් තිබුනත් ලොකු දිනයක පටන්ගැම්ම නිසා නැගිටිද්දිත් අපේ රස්තියාදුකාරයෝ ටික ලෑස්ති වෙනන ලැබුන රස තේ එකත් රසවිදින අතරේ කට්ටියම දවසට ලෑස්ති වෙලා තිබුන. උනු කරිබතකුත්, ලුනුමිරිස් සහ සීනිසම්බල් රස විදින්නත් පැකේජ් එකේ නොතිබුනත් අවශ්‍ය බත් කන්නත් පහසුකම් සලසා තිබුන. කෑම බීම ඉවර කරල ලාහට ගෙම්බො එකතු කරන න්‍යායෙන් කස්ටියව එක තැනකට ගන්න සෑහෙන්න මහන්සියක් ගන්න සිද්ද නොවුනාම නොවෙයි. සුපුරුදු පරිදි වට රවුමට තමතමන්ගෙ විස්තර කියන්න අවස්ථාව සලසා දීල ඔෆීෂියලිම කස්ටිය අදුනා ගත්තා.
මීලගට තිබුනේ දිය කෙලිය සදහා පිටත් වීමේ නැකතයි. කස්ටිය වැඩි පෙරැත්තයකින් තොරවම ඒකට නම් එකතු කරගන්න පුලුවන් අපිට ගමේ අයෙක්ම මග පෙන්වන්න හා ආරක්ෂාවට ලෑස්ති කරල තිබුනෙ "ගම්දොරින්මයි" ලයිෆ් ජැකට් ටික,
ලනුවක් ආදියත් සූදානම් වෙලා තිබ්බා. කට්ටියම පොලිමක වැටුන වචන වලින් විස්තර කරන්න අපහසු සුන්දර ගමක් පහුකරමින් අපි වතුර පාර හොයන් ගියා. දිග නිවාඩුවක් නිසා සෑහෙන පිරිසක් ඇවිත් හිටියත් ගමේ සුන්දරත්වයේ නම් අඩුවක් තිබුනෙ නැහැ. වෙල් යාය, දිය පහරවල්, ඈතින් පෙනුන ලකේගල ගමට එක් කරල තිබු⁣න දුටුවන් සිත් පැහැරගන්න සමත් දර්ශනය පෙලක්.


කි.මි කිහිපයක් පහුවෙලා අපි අපේ ගමනාන්තයට ආව කොටුවෙ ඕල්කට් මාවත සිහිගන්වන තරම් සෙනගක්  හිටියත් අවශ්‍ය පරිදි විනෝද වෙන්න බාදාවක් තිබුනෙ නැහැ. මුලින්ම බයික් ටික පෙල ගස්වලා කැමරාවෙ සටහනතක් තබන්න අමතක කරේ නැහැ. එතනින් කෙලින්ම දිය කෙලියට.


මද්දාගෙ නම් කකුල නිසා වතුර තහනම් වෙලා. කට්ටිය රොක් සලයිඩ් කරන්න,
ජම්ප් කරන්න පෙල ගැහෙද්දි මද්ද දුකින් හිටියෙ අඩි 55 හේ ජම්ප් එක මිස් උන එක ගැන. කව්රුත් ඒක දාන්න උනන්දු⁣ වෙනව දැක්කෙවත් නැහැ කෝම නමුත් ඇස් රතුවෙනකන් දිය කෙලින දිහා බලන් ඉන්න අතරේ. පැය 2ක පමන උත්සාහයකින් පස්සේ වතුරට පැනපු ලොකු නාරං මල්ලිවත්, තව පොඩ්ඩෙන් හොස්පිටල් යන්න වෙන සංජුගෙ ලිස්සා යාමත් ඇරුනාම අනිත් අයනම් ඇති පදම් වතුරෙ සිසිලස වින්දා. කාලය ගෙවිල ගිහින් ඉර මුදුන් වෙද්දි වතුරට වෙන් කල කාලය අවසන් කරන්න අපි තීරණය කලා.
නැවතත් පොලිමට නවතැනට ආපු අපි හැකි ඉක්මනින් අැදුම් මාරු කරල දවල් කෑමට සෙට් උනා. කැකුලු බතක් එක්ක මඥ්ඥොක්කා කරියක් සහ පොල්සම්බල් ඇතුලු ගමේ කෑම වල රස බලල අපි අපේ චාරිකාව අවසන් කරන්නයි ලෑස්ති උනේ.
ඒත් ඒ වෙද්දි අපේ මේනකගෙ ට්‍රැකර් රාජයා කකුලේ කට්ටක් ඇනගෙන හිටපු නිසා පුලුවන් ඉක්මනින් රෝදය ගලෝල ලැබුන ඔත්තුව අනුව ගම ඇතුලෙ තියෙන විංකලයක් හොයන් ගියත් ඒක සාර්ථක උනේ නැහැ. මේනකයි රසිකයි දෙන්න එක්ක බයික් එකේ රොදයත් උස්සන් හුන්නස්ගිරියට පිටත් කරේ තිබුන එකම විකල්ප ඒක නිසා. හැම දාම වගේ සචියයි, ඊ⁣ට හරියන්න සෙට්වෙන අපේ හිත හොද දොස්තර සුනිල් අයියයි. එයාල ආපහු එනතුරු රැදී සිටීමේ වගකීම බාර ගත්තා.
අපි හුන්නස්ගිරියට ඇවිත් එතනින් රයිඩ් එක අවසන් කරත්. මීමුරේ නැවතුන හතර දෙනාට "ගම්දොර" අය එදා නැවතිලා පහුවදා යන්න කියල කියල උපදෙස් දීල තිබුන. පහුවදා ලස්සන බලාගෙන පාන්දරම එයාලත් පිට වෙලා තිබුනා.
සියලු පහසුකම් සැපයූ මනුස්සකම පිරි "ගම්දොර resort "
ගමනට සහභාගි ඌ
රසික
ලහිරු
ෂෙහාන් සහ ගෑනු ළමයා
ඩිලාන්
සාගර මල්ලි
මලිත්, ප්‍රසාද්, තරිදු,සුජිත්,චතුමල් ඇතුලු සෙට් එක
චතුර (ලබන පාරවත් BBQ එක ඉවර කරන්න)
ඉදුනිල්
සංජය අයියා
යෂාන්
ගිම්හාන්
සිතුම්
සමීර
මේනක
හිත හොද දොස්තර සුනිල් අයියා
මගදි වෙන් උනත් තරිදු සමග LC
සසිදු
පැතුම්
කවීෂ
සංජු
ලලී
අහම්බෙන් මගදි සෙට් උන රෝදහතර ඉෂාර

නැවතත් රස්තියාදුවකින් හමුවෙමු.
Share
Tweet
Pin
Share
25 comments
Newer Posts
Older Posts

අපි ගැන

About Me


රෝද දෙකේ රස්තියාදුව හැදෙන්නෙ බයික් වලට ආදරේ කරන අයටයි. ජපන්/ඉන්දීයන්/මැලේසියා/යුරෝපා කොහේ හැදුවත් පදින රොද දෙකට ආදරේනම් එකතුවෙන්න තහනමක් නෑ. රට වටේ ඇවිදින්න කැමති bikersලා සෙට් එකක් හදන එකයි මූලික අරමුන මොකද ගොඩක් අය බයික් එකේ brand/model එක්ක තමයි group වලට සෙට් වෙලා ඉන්නෙ එයාලගෙ trip දැකල ඉරිසිය හිතුනු අවස්ථා ඕනි තරම්. මේකෙ සමාජික වෙන්න තියෙන එකම සුසුදුසුකම bike lover ,කෙනෙක් වීම පමනයි.

අව ගිය අය

Labels

R2R official events පිළිවෙලක් නැති ගමන්.

recent posts

Blog Archive

  • ►  2020 (2)
    • ►  July (1)
    • ►  January (1)
  • ▼  2019 (5)
    • ▼  October (1)
      • රෝද දෙකෙන් අකුරු අරන් (තෙවන අදියර)
    • ►  May (1)
      • යකාගෙම පඩි පෙලක් (ද?)
    • ►  April (2)
      • රට වටේ ගිය ගමනේ පලමු දිනය.
      • අලුත් වැඩක්
    • ►  January (1)
      • රැල්ලට ගිය මීමුරේ (R2R 8th Ride)
  • ►  2018 (7)
    • ►  October (2)
    • ►  September (1)
    • ►  July (1)
    • ►  May (1)
    • ►  April (1)
    • ►  January (1)
  • ►  2017 (6)
    • ►  December (1)
    • ►  November (1)
    • ►  October (1)
    • ►  September (3)

Created with by BeautyTemplates | Distributed by Gooyaabi Templates