රැල්ලට ගිය මීමුරේ (R2R 8th Ride)
රෝද දෙකෙන් අකුරු අරන් යන්න ලෑස්ති වෙද්දි අපි දැනුම් දීමක් කලා මතක ඇතිනෙ. බ්ලොග් එක හරහාත් කීප දෙනෙක්ම අපිට උදව් කලා.
ඉතින් නොවැම්බර් මාසෙ අන්තිම කාලය අපි වෙන් කරල තිබුණේ ඒ වැඩ වලටමයි.ඒක නිසා අපේ වසර අවසාන සංචාරය සදහා වැඩිය උන්නදු වෙන්න බැරි උනා. ඇඩ්මින්ල 6ක් හිටියත් අන්තිම කාලෙ වෙද්දි හැමෝම තම තමන්ගෙ වැඩත් එක්ක කාර්‍යය බහුල වෙලා නිසා වැඩ දෙකම කරට ගන්න උනේ මද්දටයි සචියටයි තමා. අකුරු අරන් ගියපු ගමන ගැන වෙනමම පොස්ට් එකකින් දාන්නම් මේක මීමුරේ සංචාරය ගැනනේ.
ඉතින් නොවැම්බර් මාසෙ අන්තිම කාලය අපි වෙන් කරල තිබුණේ ඒ වැඩ වලටමයි.ඒක නිසා අපේ වසර අවසාන සංචාරය සදහා වැඩිය උන්නදු වෙන්න බැරි උනා. ඇඩ්මින්ල 6ක් හිටියත් අන්තිම කාලෙ වෙද්දි හැමෝම තම තමන්ගෙ වැඩත් එක්ක කාර්‍යය බහුල වෙලා නිසා වැඩ දෙකම කරට ගන්න උනේ මද්දටයි සචියටයි තමා. අකුරු අරන් ගියපු ගමන ගැන වෙනමම පොස්ට් එකකින් දාන්නම් මේක මීමුරේ සංචාරය ගැනනේ.
නොවැම්බර් මස "රෝදෙකෙන් අකුරු අරන්" වැඩ ටික පිලිවෙලක් වෙද්දි අපි දෙසැම්බර් 22,23 දවස් දෙක තෝරාගත්තා අවසන් චාරිකාවට.
අපි කීවට ඇත්තටම උනේ මම සචියාට කෝල් එකක් දීපු එක තමයි. "සචියෝ අවුරුද්ද ඉවර වෙන්නත් ලගයි අපේ ලාස්ට් රයිඩ් එක කරනවද? මේ පාර 31 ඉවෙන්ට් එකක් කරන්න වෙන්නෑ දවස සතිය මැද නිසා" කියල කීවම දෙපාරක් නොහිතම වැඩේ කරමුයි කියල කීව. සිංහරාජ රයිඩ් එකේ ඉදන්ම R2R එක මෙතන්ට ගෙන්න ලැබුන ලොකුම ශක්තිය එදා වගේම අදත් ඒ වචන වල තිබුන.
ඉවෙන්ට් එක දාන්න තැන් කීපයක්ම බලන්න ගියෙත් සචියාම තමා, අතින් කාල හරක් බැලීම මනාව ප්‍රගුන කරල තිබ්බ සචියා මේ වගේ වැඩ වලදි තෙල් පුච්චා ගන්න දෙපාරක් හිතන්නෑ. නුවර එලිය, කිතුල්ගල ඇතුලු තවත් තැන් කීපයක් ගිහිල්ලම බලන් ආවත් ඒ එකක්වත් හරිගියේ නෑ.
ඒත් ඉතින් බලපු තැන් ගොඩක යම් යම් අපහසුතා තිබුන. ගොඩක් තැන් වල නොගැලපුනේ මිල අධික කම තමයි. ඉතින් යන්න තැනක් ආයෙම කල්පනා කරද්දි මට මතක් උනේ දීපු පොරොන්දු දෙකක් ගැන.
1.මීමුරේ
2.යකාගෙ පඩිපෙල
එ් දවස් වල සංචාරයන් ගැන තිබුන දැනුමත් එක්ක ඒව පොරොන්දු උනාට දැන්නම් තේරිලා තියෙන්නේ ආවට ගියාට යන්න තැන් තිබුනට ඒවට යන්න කලින් බලන්න බොහෝ දේ තියනවයි කියල.
- දුර (අනිවාරෙන්ම 150/180 කිමි දුරක් තෝරගන්න එක තමා හොදම නැත්තම් ගමන අමාරුයි බයික් කිහිපයක් යනව වගේ නෙමේ 20ක් 30ක් යද්දි මගට යන කාලය බොහෝම වැඩී)
- නවතින තැනක් (අනිවාරෙන්ම මේක කලින්ම ප්ලෑන් කල යුතුම දෙයක් මොකද ලංකාවෙ බොහෝ තැන්වල උපරිම කැපෑසිටිය 20,25 තමා. අනික ටෙන්ට් ගහනව නම් ආවට ගියාට කෑම්ප් කරන්න බෑ. වතුර, කෑම, සනීපාරක්ෂක පහසුකම් ගැන අනිවාරෙන්ම බලන්න නැත්තම් අනාතයි)
- කෑම
- ටෙන්ට් ආදිය ගෙනියනවනම් ප්‍රවාහනය
- මාර්ග තත්වය (මෙච්චර කල් නම් බැලුවෙ නැහැ රෝද දෙකට ඕනි තැනක් ඔට්ටුයි කියලයි හිතන් හිටියේ. නමුත් සෑම බයික් එකක්ම රලු පාරට ගැලපෙන්නෑ වගේම හැම රයිඩම මොන බයික් එක තිබ්බත් හැම පාරෙම පදින්නත් බෑ. ගොඩක් අය රලු පාරවල් වලදී ක්ලච් එකට හරියට වද දෙනව දැකල තියෙනව මම)
ඔය කරුනු වලට අමතරව තව ගොඩක් දේවල් තියෙනව කව්රුහරි සංවිධානය වෙනව නම් මගෙ අත්දැකීම් බෙදාගන්නම් ඕනි වෙලාවක.
වටේ ගියා ඇති නැවත කතාවට.මීමුරේ ගැන හොයද්දි තමා "ගම්දොර resort" ඇහැ ගැටුනේ කෝල් එකක් දීල අපිට අවශ්‍ය පහසුකම් ගැන කතා කරගෙන මිල ගනන් ගැන අවසාන තීරණයට එන්න අපහසුවක් උනේ නෑ එයාලගෙ පැකේජ් හරි ෆ්ලෙක්සිබල් නිසා.
අවසානයේ ගමනට ගැලපෙන විදියට බජට් එකත් හදාගෙන ඉවෙන්ට් එක දැම්මයි කියමුකො අලුත් අය, පරන අය, පරනම අය 40 - 45ක් විතර එනව කියල කන්පර්ම් කරලයි තිබුනේ. හිතේ වැඩි බරකුත් නෑ සේරම දේවල් පැකේජ් එකත් එක්ක ලැබෙන නිසා.
ටුවර් එකට හරියටම සතියක් තියල සෙනසුරාදා දවසක ගියා බයික් එකේ තිබ්බ අවුල් ටිකක් හදන් එන්න කියල පරන පුරුදු ගරාජ් එක මගෑරියේ එතන ඉලෙක්ට්‍රික් වැඩ ගැන වැඩි උනන්දුවක් නැති නිසයි. තිවා දුන්න හෝඩුවාවක් අහන් තැනකට ගියත් එතනත් වැඩේට සෙට් උනේ නැහැ. හිත අස්සෙ හොල්මන් කරේ දවස් කීපයක්ම දැකල තිබ්බ ගරාජ් එකක් බොරුපන පාරේ, ජපන් යකෙක් හෝ දෙතුන් දෙනෙත් දකින හැම දාම ගලෝල තිබ්බ තැන්ක් හිතේ මතකෙන් හොයන් ගියේ යද්දි කෝලො තුන්දෙනෙක් හෝ ගාල වැඩ D- Tracker එකකුත් ගලෝල තිබ්බ හිතේ දෙගිඩියාවකුත් තියාගෙන අහල බැලුවෙ අයියෙ බැට්‍රියේ චාජ් වෙන අවුලක් තියෙනව බලල දෙන්න පුලුවන්ද කියල. බෑ නොකිය පරීක්ෂා කරල බලල. චාර්ජ් වෙන ලෙඩක් නැති බව තහවුරු කරල දුන්නාම තමා. පෝක් එකෙයි ක්ලච් එකෙයි තිබ්බ ලෙඩ ගැන කීවෙ. එවෙලෙම ගලෝල සාම්පල් ටික අතට දීල පංචිකාවත්තට නොයා බඩු ටික ගන්න තැනත් කියල දෙන්න දෙපාරක් හිතුවෙ නෑ. එක ජාතියේ කුරුල්ලෝ එකම අත්තක වහනවා වගේ සෙට් උන අපි කයියක් එහෙම දාගෙන ඉදල හවස් වෙද්දි වැඩේ කරලත් දුන්නා බයික් එකත් දුවනව යකාවගේ ක්ලච් කේබල් එකේ තිබ්බ ලෙඩේ නිට්ටාවටම සුවයි. පෝක් දෙතක් බටර් වගේ. කුරුල්ල වගේ ගෙදර ආවේ මේ පාර ටුවර් එක සැපට යන්න පුලුවන් කියල හිතාගෙනයි.
ගුරුන්ටත් අකුරු වරදිනව, ආනන්ද අයිය එහෙම නැත්තම් ආදරේට අපි වෙඩ්ඩ කියන ආන්නද වෙඩිසිංහ මත්තයත් අවසන් ගමන් ගියේ සුපර්මොටෝ යක්ෂයාගෙ පිටේ නම් අපි අපි මොක්කුද? නේද? සදුද පාන්දර නෝන මහත්තයාව එයාගෙ කාර්‍යයාලයට දාල අපහු එන ගමන් බයික් එකේ තත්ව පරීක්ෂාවක් කරේ ගාලු පාර නිදහස් නිසයි. වෙනද 5ට දාල ගන්න ස්පීඩ් 4ට දාල ගද්දි දැනුන සතුට.
කටුබැද්දෙන් පිලියන්දල පාරට හරෝල වේගය අඩු කලා කැම්පස් පහුකරල පාලම ගාව වංගුවත් නමගෙන ඊලග වංගුව පාස් කරගන්න බැරි උනා වැඩි වේයක් තිබුනෙත් නැහැ එකපාරටම පිටිපස රෝදය ලිස්සුවා ලෙල්ලට ගෙවුන ටයර් එකෙන් පදිද්දිවත් මාව ලිස්සලා නැහැ.බයික් එක කෙලින් කරගත්තත් බැලන්ස් එක ගිලිහිලා මාව බිම වැටුනා "සපත්තු දාන්න, ඩෙනිමක් අදින්න" කලින් දවසේ මම දීපු උපදෙස් මාලාව හිතේ විදුලියක් කෙටුව. දනහිස එක්ක වම් කකුලෙ මාපට ඇගිල්ලෙ දකුනු පැත්ත පාරෙ ඇතිල්ලිලා ටිකක් දරුනුයි තුවාලෙ. සේරටම කලින් බයික් එක අයින් කරල නවත්තලා එතන තිබ්බ ත්‍රීවීල් එකක නැගල ගිහින් බෙහෙත් දාගන ඔපිස් ගියා හවස එන ගමන් බයික් එක තල්ලු කරන් ඇවිත් ගෙදරට දැම්මට පහුවදා නැගිටගන් බැහැ අමාරුයි. ටුවර් එකට දවස් 4යි.
කටුබැද්දෙන් පිලියන්දල පාරට හරෝල වේගය අඩු කලා කැම්පස් පහුකරල පාලම ගාව වංගුවත් නමගෙන ඊලග වංගුව පාස් කරගන්න බැරි උනා වැඩි වේයක් තිබුනෙත් නැහැ එකපාරටම පිටිපස රෝදය ලිස්සුවා ලෙල්ලට ගෙවුන ටයර් එකෙන් පදිද්දිවත් මාව ලිස්සලා නැහැ.බයික් එක කෙලින් කරගත්තත් බැලන්ස් එක ගිලිහිලා මාව බිම වැටුනා "සපත්තු දාන්න, ඩෙනිමක් අදින්න" කලින් දවසේ මම දීපු උපදෙස් මාලාව හිතේ විදුලියක් කෙටුව. දනහිස එක්ක වම් කකුලෙ මාපට ඇගිල්ලෙ දකුනු පැත්ත පාරෙ ඇතිල්ලිලා ටිකක් දරුනුයි තුවාලෙ. සේරටම කලින් බයික් එක අයින් කරල නවත්තලා එතන තිබ්බ ත්‍රීවීල් එකක නැගල ගිහින් බෙහෙත් දාගන ඔපිස් ගියා හවස එන ගමන් බයික් එක තල්ලු කරන් ඇවිත් ගෙදරට දැම්මට පහුවදා නැගිටගන් බැහැ අමාරුයි. ටුවර් එකට දවස් 4යි.
කාගෙවත් ආත්මශක්තිය හීන කරන්නවත් බලාපොරොත්තු සුන් කරන්නවත් ආස නැති නිසා මම කාටවත් අමාරුවක් පෙන්නුවෙ නැහැ. අහන අහන අයට කීවෙ යන්න පුලුවන් ඕක මොකක්ද මම එනව කියල.
නමුත් යුතුකම් ගොඩක් මගෑරුනා ඉවෙන්ට් ලෝගෝ එක හැදුවෙ අන්තිම මොහොතෙ. ස්ටිකර් එක පිරින්ට් කරගන්න බැරි උනා. වෙන එකක් තියා BBQ වලට chicken ටික ගන්නත් බැරි වෙන ලයින් එකක් තිබ්බෙ. මේ අතරේ තමයි සචියා කීවෙ මමත් කොළඹ එනව රයිඩ් එක පටන්ගන්න තැන ඉදන්ම යන්න ඕනි කියල. ඒක ලොකු හයියක් උනා.
අලුතෙන් ගත්තු XLR 250ය ටෙස්ට් කරන්නයි, ආ...... කියන්න අමතක උනා මම කීව මතකද අර බයික් එක හදපු කෙනෙක් ගැන අන්න එයාගෙ නම සුනිල්. මේ වෙද්දි එයත් ගමනට එන්න සහතික වෙලා ඉවරයි දැන් හිතාගන්නකො එක ජාතියෙ උන් එක අත්තෙ වහනව කීවෙ ඇයි කියල.
මට තාමත් බයික් එක පදින්න තරම් සුවයක් නෑ බ්‍රහස්පතින්දා හවස මනූෂ මට එයාගෙ ස්කූටර් එක Yamaha rayZ එක එවල තිබ්බෙ චේති අතෙයි. ඉල්ලන්නත් කලින් බයික් එක ගෙදරට එවපු උඹල වගේ සහෝදරයෝ ඉන්නතුරු මොන වැඩේටද බං පස්ස ගහන්න පුලුවන්.
බ්‍රහස්පතින්දා උදේ ඉදන්ම ආපු සිචියා අපේ ගෙදරට එද්දි නම් සෑහෙන්න පරක්කුයි ඇයි කියල අහන්න එපා වැඩ රාජකාරි බහුලයිනෙ මග දිගට ඉවසීම කියන එක 1%ක් වත් නැති මම කීප පාරක්ම කොල් කර කර වද දෙද්දි මට බැන්නද මන්ද අවුලක් නෑ උඹනෙ බැන්නත් මොකෝ. කෝම හරි උදේ 3.00pm විතර වෙද්දි ආපු නිසා අපි මුලින්ම ගියේ අපේ හිත හොද දොස්තර සුනිල් අයියට පෙන්නල යකාට බෙහෙත් මුකුත් ඕනිද බලන්න පුංචි පුංචි දේවල් ඇරුනාම ලොකු වෙදකම් අවශ්‍ය උනේ නැහැ.
බයික් එක ගරාජ් එකේ දාල මහා කුකුල් මෙහෙයුම ආරම්භ කරා. කුකුල් කකුල් නෑ අප්ෆා එච්චර ගන්න අන්තිමේ. අපේ සෙවීම නතර කරෙ එක්තරා කඩයක් ලගින් කුකලන් 10, 12 දෙනෙක්ගෙ ජීවිතේ හමාර කරල අකමැත්තෙන් උනත් හිත හදාගන ඒ ටික මිලට ගන්න උනා. මම කර පින්නා හිටපු මතකයක් බිම තියන්න සචියා උදව් කරා අපි වෙනුවෙන් මරනවා නම් පව් වැඩී කියල හිතන හිටියෙ මම.
බ්‍රහස්පතින්දා උදේ ඉදන්ම ආපු සිචියා අපේ ගෙදරට එද්දි නම් සෑහෙන්න පරක්කුයි ඇයි කියල අහන්න එපා වැඩ රාජකාරි බහුලයිනෙ මග දිගට ඉවසීම කියන එක 1%ක් වත් නැති මම කීප පාරක්ම කොල් කර කර වද දෙද්දි මට බැන්නද මන්ද අවුලක් නෑ උඹනෙ බැන්නත් මොකෝ. කෝම හරි උදේ 3.00pm විතර වෙද්දි ආපු නිසා අපි මුලින්ම ගියේ අපේ හිත හොද දොස්තර සුනිල් අයියට පෙන්නල යකාට බෙහෙත් මුකුත් ඕනිද බලන්න පුංචි පුංචි දේවල් ඇරුනාම ලොකු වෙදකම් අවශ්‍ය උනේ නැහැ.
බයික් එක ගරාජ් එකේ දාල මහා කුකුල් මෙහෙයුම ආරම්භ කරා. කුකුල් කකුල් නෑ අප්ෆා එච්චර ගන්න අන්තිමේ. අපේ සෙවීම නතර කරෙ එක්තරා කඩයක් ලගින් කුකලන් 10, 12 දෙනෙක්ගෙ ජීවිතේ හමාර කරල අකමැත්තෙන් උනත් හිත හදාගන ඒ ටික මිලට ගන්න උනා. මම කර පින්නා හිටපු මතකයක් බිම තියන්න සචියා උදව් කරා අපි වෙනුවෙන් මරනවා නම් පව් වැඩී කියල හිතන හිටියෙ මම.
එත් මරල තියෙන උන් මරන්නෙ කාවෙනුවෙන්ද?
-පාරිභෝගිකයන් වෙනුවෙන්
එතකොට කව්ද පාරිභෝගිකයන්?
-අපි.
-පාරිභෝගිකයන් වෙනුවෙන්
එතකොට කව්ද පාරිභෝගිකයන්?
-අපි.
කට උත්තර නැහැ අමාරුවෙන් වගේ ඔලුව වනල අවසරේ දෙද්දිත් සචියා ඕඩර් එක දාල ඉවරයි.
කෝම හරි කලින් නිදා ගන්න හිටියත් අපිට සචියා යකාට සාත්තු කරල එනකන් බලන් ඉදල BBQ ටික එහෙම ලෑස්ති කරල නින්දට යද්දි 11.00ටත් කිට්ටුයි.
එලාම් වැදුනද නැද්ද මන්ද නැගිටිද්දි 4.30 විතර වෙලා අමාරුවෙන් නෝනමහත්තයාවත් නැගිටල සිචියටත් කතා කරල ලෑස්ති වෙද්දි 4.45 විර වෙලා කට්ටියට එන්න කීවෙ 5.00ට උනාට මගෙ ටාගට් එක පැය බාගයක් එහා පැත්තෙන් කියල දන්න අය දන්නවා . එහෙමයි කියල ලබන පාර පරක්කු වෙලා එන් එපා කට්ටියම ආවොත් ඔය පැය බාගය විනාඩි 10, 15ට අඩු වෙන දවසුත් නැතිවාම නෙමෙයි.
කොට්ටාවට වෙලාවටම මනූෂ, චේති, සසිදු,චමෝද්,ශෙහාන්, LC ත් එක්ක තරිදු එක්කම මේපාර පලමු පාරට සහභාගී වන කීප දෙනත් යෂාන්, ඉදුනිල් එක්ක එයාගෙ යාලුවත් එක්වෙලා හිටියා. හැමදාම වගේ තිවංක අයිය නෑ. විනාඩි 10ක් 15ක් බලන් ඉදල කෝල් එකක් දීල අපි යන්නම් විදල වරෙන් කීවෙ හෙමින්ම යන එනා තිවංක අයිය නිසයි (මතකනේ ආනමඩුව) ටික දුරක් එනතුර පෙරමුන ගත්තත් බයික් එක නුපුරුදු නිසා 50 ,60ක වගේ වෙගයක් තමා තියාගන්න පුලුවන් උනේ. ෂෙඩ් එකක ලගින් නවත්ත ගත්තෙ සච්යට තෙල් ගහන්න ඕනි කියපු නිසා ඒත් කෝ මුං?
"මද්දගෙ බයික් එක නැවතිලා. මෙච්ර කාලෙකට ගියපු කිසිම ගමනක දුකක් කරදරයක් නොදුන් සුදු අස්පයා මග නැවතිලා ජොකිය මාරු උන දුකටද මන්දා. මනූෂ, සුනිල් අයිය,ලහිරු, සචියා එතන නැවතිලා ලෙඩේ බලන් එන්නම් යන්න කියපු නිසා අපි හෙමින් හෙමින් පිටත් උනා. හෙම්න් හෙමින් ආවෙ. හංවැල්ලට වෙලා ඉන්න කම්මැලි නිසා මගින් අපිට එකතු වෙන්න හිටපු සිතුම්, මේ පාර පලමු වතාවට එකුවෙන පැතුම්, සහ චතුරත් පස්යාල පැත්තට පිටත් වෙලා තිබ්බා. අතරමගින් අපිට එක් වෙන්න හිටපු ඩිලානුත් එයා එක්ක පස්යාලටම ගිහින් තිබ්බා.
රසිකත් එක්ක සංජුත්, මලිත් මල්ලි එක්ක ප්‍රසාද්, චතුමල්, තරිදු, සුජිත් මල්ලිලටික, ලලී ඒ වෙද්දිත් පස්යාල ඇවිත් අපි එනතුරු මග බලන් ඉන්නව තව පොඩ්ඩෙන් අමතක වෙනව අපේ සාතන්ගෙ මල්ලි ඇවිත් හිටිය තනිවම සාතන්ට වගේ යක්කුත් බය වෙන පෙනුමත් නොතිබ්බ නිසා අදුන්නල දෙනකන්ම අදුර ගන්නත් බැරි උනා සාගරව.
ඌරපොල පහුකරල ටිකක් දුර එනකොට සෙට් උනා රාජකීය වාහන තදබදයට පින්සින්දු වෙන්ක පස්යාලෙ කට්ටියට පැය ගානක් බලන් ඉන්න උනා අපි එනකන්. සමීරගෙ ජීවිතේ ලොකු වැදගත් වැඩකට මාතලේ බලා යමින් හිටියත් අපි එක්කම ටික.දුරක් යන්නත් හවස අපි ඉන්න තැනට එන්ත් ලැස්තිපිට සමීරත් අපිට එකතු උනා. පටල ගන්න එපා සිංහරාජ, පොලොන්නරුව ගිය සමීර නෙමෙයි සමීර/ලක්මාලි යුවල දැන් අම්ම තාත්තල වෙලා ටුවර් වලට ටිකක් සමුදීල ඉන්නෙ මේ කියන්නෙ ඇවිල්ල වෙනමම ගොත සමීරයෙක් ගැන. මතකද අපේ මලියා අර බ්ලොග් ලියන එකා අන්න ඌ රෝද හතරක් අරන් ඉස් ඉස්සෙල්ලාම අනුරාධපුර යනව ගෙදර අයත් එක්ක නවත්තලා අපිට කතා කරල යන්නත මලියා අමතක කරේ නැහැ.
 |
| පයිත ගරස් පරමේයෙන් ගනන් හදන කඩේ |
මේ වෙද්දි මගෙ ලෙඩ දීපු අස්පයා හදාගෙන කස්ටිය ඇවිත් තිබුන නිසා සච්යාට පෙල අරන් යන්න බාර දීල මම පස්සට ආව කට්ටිය පෝලිමට මද වේගෙයකින් යද්දි පුංචි අකරතැබ්බයක් උනා අපේ LC වත් දාගන ගියපු "තාම" දෙන්න බයික් එක ලිස්සා යාමෙන් අැද වැටෙනව. වැස්ස නිසා අපි හෙමින් ගිය නිසා කාටවත් මුකුත් උනේ නම් නැහැ. හෙමින් හෙමින් කෑගල්ල එහෙමත් පහුකරල කඩුගන්නාවත් නැගගෙන ගියේ වැස්සෙමයි. මේ අතර කීප තැනකම නවතිනනන උනේ අපේ චේතිගෙ කකුලේ කෙන්ඩ පෙරලෙන්න ගත්තු නිසා වගේම මගෙ සුදු අස්වයාගේ හදවතින් අමුතු සබ්ධයක් එන්න් හිටි ගමන් නවතින්නත් ගත් නිසයි. කෝම නමුත් කිරිබත් කුඹුරට ආවෙ අපේ කවීෂත් එක්ක මේනක අපිට එක් වෙන්න බලන් හිටි නිසා මේනකගෙ අසාමාන්‍ය ගෘප් චැට් එකේ කෑගැහිල්ල හින්ද මම හිතන හිටියේ මූ ඇත්තටමත් ඉවරයක් නැතිව කියවන එකෙක් වෙන්න ඇති කියල බලන් ගියාම එහෙම නෑ මේක ලගට ගිහින් බලෙන් වගේ කතා කරලයි අදුර ගත්තෙත්. ඩී ට්‍රැකර් කෙල්ල පිටින් ඇවිත් අපිට එක් උනත් රවුමක් පදින්න ඉල්ල ගන්නත් බැරි කමට පොඩි දුකක් නොදැනුනාමත් නෙමෙයි. මොකද ඉල්ලුවානම් දෙවරක නොහිත යතුර දෙනව කියල මම දන්නවා.
කවීගෙ ගෙදර බාත් රූම් ටොයිලට් ආදිය ත්තව පරීක්ෂාවටත් ආච්චි අම්මව බලල එන්නත් එක්ක ගෙවල් පැත්තට ගියේ කකුලෙ තුවාලේ බෙහෙත් එහෙමත් මාරු කරගෙනයි. පාර මැද්දෙ තමයි. මේ අතරේ අපේ හිත හොද දොස්තරගෙ උපදෙස් අනුව අස්පයාට ඔයිල් ගෙනත් පුරවන්නත් කටයුතු කලා නමුත් පරක්කු වැඩී තාම සද්දෙ එහෙමමයි. දවල් කෑම වෙලාවත් ලංවෙලා තිබුන නිසා ලග කඩේකින් බඩ පුරවන් යමු කියන සචියාගෙ යෝජනවාට විරුද්ධ නොවුනෙ මේ ගමනේ වගකීම් සේරම උගෙ පිට පටවලා තිබුන නිසයි. පැය බාගයක පැයක පරක්කුව නොසලකා එතන තිබ්බ පොඩි කඩේකින් කෑම හදවන් කාල තමා අපි කිරිබත් කුඹුරෙන් පිටත් උනේ.
ඒ වෙද්දි සෑහෙන වෙලාවක් අපේ සංජය අයියා අපි එනකන් වැව රවුමට වෙලා බලන් හිටියා සමීරත් අපෙන් වෙන් වෙලා මාතලේ බලා ගිහින් ඉවරයි මේ වෙද්දි. මේ අතරේ තමා අපේ පරන යාලුවෙක් ලාන්සර් වැගන් එකක මෙතනින් අපිව පහුකරන් යන්න ගිහින් නවත්තලා කතා කරන්නේ ගමන එන්න නොහිටියත් කොල්ලො ටික දැක්කම වෙන් වෙලා යන්න තිබ්බ ලෝබ කමටම පැයක් දියන් ලෑස්ති වෙලා මගට එන්නම් කියල රෝද දෙකේ රස්තියාදුවට රෝද හතරක් අරන් එන්නෙ කව්රු කියලද හිතන්නෙ වෙන කව්ද ඉතින් රෙඩියේටර්, කොන්ඩයා, ආදී නම් ගොඩක් දායාද කරගත් අපේ ඉෂාර මතකනේ ආනමඩුව ගමනට KLE කෙල්ලක් අරන් ආපු ඉෂාරව. අන්න ඌ තමයි. නුවරින් සංජය අයියවත් සෙට් කරගෙන පෙලට වැටුනා.
අපි මහනුවර පල්ලෙ කැලේ හරියට එද්දි තමයි මද්දගෙ අස්පයා අවසන් හුස්ම හෙලන්න තීරණය කලේ වසර 2ක් 3ක් පුරාවට මාත් එක්ක හැම තැනම රවුම් ගහපු මට සීරුමක්වත් නොදීපු සුදු අශ්වයා පල්ලෙ කැලේ ක්‍රීඩාංගණය අසල පිරවුම්හලේදි අවසන් හුස්ම හෙලල තිබ්බා.
මාව තුවාල උන සතියෙම එයා හුස්මත් නැවැත්තුවා කියාගන්න බැරි තරම් දුකකින් එයාව ඒ කිට්ටුව අදුරන තැනක දාල යමු කීවෙ. කිසිම හේතුවක් නිසා ගමන කැන්සල් කරන පුරුද්දක් නොතිබ්බ නිසයි.
 |
| අවසන් පොටෝව. |
මාව තුවාල උන සතියෙම එයා හුස්මත් නැවැත්තුවා කියාගන්න බැරි තරම් දුකකින් එයාව ඒ කිට්ටුව අදුරන තැනක දාල යමු කීවෙ. කිසිම හේතුවක් නිසා ගමන කැන්සල් කරන පුරුද්දක් නොතිබ්බ නිසයි.
තෙල් දෙනියෙන් අපිව හොයන් ආපු ඉෂාරවත් පෙලට එකතු වෙද්දි මනූෂගෙ Z කෙල්ලව චේති බාර දීල මමත් කාර් එකට නැග්ගෙ වැස්සක් ආපු නිසයි කුකුල තෙමාගන්න වාට හැමෝම විරුද්ධ උන නිසයි.
එක හුස්මට ගමන ඉවර කරන්න හිතුවත් පුංචි අනතුරුක් නිසා LC හා තරිදුට අපිට සමු දෙන්න සිද්දඋනා. කාටවත් වැඩි කරදරයක් නොවුනත් LC ගෙ කකුල ටිකක් රිදෙනව කියපු නිසා ඒ කිට්ටුව ගෙදරත් තියෙන නිසා අපි එයාලට සමුදුන්නෙ හදිසියක් උනොත් මීමුරේ වගේ දුෂ්කර ගමක කරගන්න දෙයක් නැති වෙන නිසයි. වාසනාවට පුංචි තැල්මක් ඇර වෙන මුකුත් වෙලා තුබුනේ නැහැ කොල්ලට.
එක හුස්මට ගමන ඉවර කරන්න හිතුවත් පුංචි අනතුරුක් නිසා LC හා තරිදුට අපිට සමු දෙන්න සිද්දඋනා. කාටවත් වැඩි කරදරයක් නොවුනත් LC ගෙ කකුල ටිකක් රිදෙනව කියපු නිසා ඒ කිට්ටුව ගෙදරත් තියෙන නිසා අපි එයාලට සමුදුන්නෙ හදිසියක් උනොත් මීමුරේ වගේ දුෂ්කර ගමක කරගන්න දෙයක් නැති වෙන නිසයි. වාසනාවට පුංචි තැල්මක් ඇර වෙන මුකුත් වෙලා තුබුනේ නැහැ කොල්ලට.
එක හුස්මට හුන්නස් ගිරියට එද්දි සෑහෙන්න පරක්කුයි අදුර හෙමින් හෙමින් පාරවල් වහගන්න ලෑස්ති වෙනව. ටැංකි සේරම තෙල් වලින් පුරවගෙන. සචියාගේ වැසිකිලි පරික්ෂාව එහෙම ඉවර උනාට පසුව අපි සචියා,මේනක,සුනිල් අයිය යන තුන්දෙනාව තනි කරල මීමුරේ මාර්ගයට හැරෙව්වා. සමීර එනතුරු තුන්දෙනාව තියල යන්න බයක් නොතිබ්බෙ තුන්දෙනාම යක්කු තුන්දෙක්ගෙ පිටේ ආපු නිසත් කලුරවට රලු පාරට තියා කිසිම දෙයකට තුන්දෙනාගෙ ආත්මශක්තිය හීන කර නොහැකියි කියල දන්න නිසයි.
වැහි දෙයියොත් දිගට හරහට පහර දුන්නත් නවතින්න අපි නැවතුනේ නැහැ. ටික දුරක් ගිහින් බයික් ටික ඉස්සර කරල යැව්වේ වැගන් එකට ඒ පාර නිසා ගොලු බෙලි ගමනට වැටෙන්න සිද්ද උන නිසයි. මොනා උනත් අන්තිමට එන එකාට පස්සෙන් තියාගෙන හැමෝම ගැන බලා ගැනීමේ වගකිම ඉල්ලීමකින් තොරවම බාරගත්තු මනූෂ නම් තව කීප දෙනෙක් එක්ක අපිව දාල ගියේම නැහැ පාර අපහැදිලි තැන් වලදි ගයිඩ් කරකර අම්බානට තෙමි තෙමි කට්ටක් කෑව. මනූෂ, ලයියා ඇතුලු සෙට් එකම කාර් එක දාල ගියේ නම් නැහැ.
වචන කරන්න අමාරු ඒ අත්දැකීම ගන්න නම් මීමුරේ යන්නම ඕනි. නිකම්ම නෙමෙයි මහ වැස්සක කලුවරේ. කූඩැල්ලන් ගලව ගලව නොපෙනන වලවල් වල ගැඹුර බලමින් ගියපු එ් ගමන කවදාවත් ආයෙ නම් මම වාහනයක යන්න බලාපොරොත්තුවක් නැහැ. කොච්චර අමාරු පාරක් උනත් ඉෂාරගෙ හිනාවනම් මූනෙන් මකල දාන්න සමත් උනේ නෑ එ්ක තමයි මම දැකපු හොදම දේ. වාහයක් උනත් බයික් එකක් උනත් ඕනිම තැනක බය නැතිව පදින වෙනස්ම එකෙක්.
අන්තිමේදි රෑ 10.30 වෙද්දි අපි නවාතැනට ලගා උනා ඒ වෙද්දි කස්ටිය අැවිත් චේන්ජ් කරල නාල කරල ෆ්‍රෙෂ් වෙලා හිටියත් ගමන් මහන්සිය මූනු වල හොදින්ම සටහන් වෙලා තිබුනා. ටෙන්ට් වල රාත්‍රිය ගත කරන බලාපොරොත්තුවෙන් හිටියත් දවස් 15කට පසුව මීමුරේට වැහැපු පලමු වැස්ස අපි ගියපු දවසෙම වැටුනේ අවාසනාව නිසාද පෝය නිසාද කියල මට නම් තේරුන් නෑ. කෝම නමුත් කට්ටෙ තමයි රස කියන කියමන මම හැමදාම විශ්වාස කරනව. මොකද සුන්දර ගමන් එක සංචාරයක් විතරක් උනාට මෙවන් ගමන් අපිට එකතු කරන්නෙ නොමැකෙන මතකයන් ගොන්නක්.
 |
| චතුරට මදි උන BBQ |
 |
| වැස්සට යට නොවු එකම කූඩාරමේ අයිති කරුවන්. |
හැම දේම හරි කියල සහතික කරගත්තාට පසුව සුනිල් අයිය ගෙනත් තිබ්බ හතරැස් බෝතලේකින් වීදුරු දෙක තුනකුත් හිස් කරල මේනක/චතුර දෙන්න එක්ක දාපු BBQ කෑල්ලක් දෙදක්. ඉවර කරල රෑ කෑමත් අහවර කරල ඇදට වැටුන විතරයි මතක. නින්ද ආවෙ ඊයක වේගෙන්.
පාන්දරම ඇහැරුනත් නැගිටගන්න කම්මැලි කමක් තිබුනත් ලොකු දිනයක පටන්ගැම්ම නිසා නැගිටිද්දිත් අපේ රස්තියාදුකාරයෝ ටික ලෑස්ති වෙනන ලැබුන රස තේ එකත් රසවිදින අතරේ කට්ටියම දවසට ලෑස්ති වෙලා තිබුන. උනු කරිබතකුත්, ලුනුමිරිස් සහ සීනිසම්බල් රස විදින්නත් පැකේජ් එකේ නොතිබුනත් අවශ්‍ය බත් කන්නත් පහසුකම් සලසා තිබුන. කෑම බීම ඉවර කරල ලාහට ගෙම්බො එකතු කරන න්‍යායෙන් කස්ටියව එක තැනකට ගන්න සෑහෙන්න මහන්සියක් ගන්න සිද්ද නොවුනාම නොවෙයි. සුපුරුදු පරිදි වට රවුමට තමතමන්ගෙ විස්තර කියන්න අවස්ථාව සලසා දීල ඔෆීෂියලිම කස්ටිය අදුනා ගත්තා.
මීලගට තිබුනේ දිය කෙලිය සදහා පිටත් වීමේ නැකතයි. කස්ටිය වැඩි පෙරැත්තයකින් තොරවම ඒකට නම් එකතු කරගන්න පුලුවන් අපිට ගමේ අයෙක්ම මග පෙන්වන්න හා ආරක්ෂාවට ලෑස්ති කරල තිබුනෙ "ගම්දොරින්මයි" ලයිෆ් ජැකට් ටික,
ලනුවක් ආදියත් සූදානම් වෙලා තිබ්බා. කට්ටියම පොලිමක වැටුන වචන වලින් විස්තර කරන්න අපහසු සුන්දර ගමක් පහුකරමින් අපි වතුර පාර හොයන් ගියා. දිග නිවාඩුවක් නිසා සෑහෙන පිරිසක් ඇවිත් හිටියත් ගමේ සුන්දරත්වයේ නම් අඩුවක් තිබුනෙ නැහැ. වෙල් යාය, දිය පහරවල්, ඈතින් පෙනුන ලකේගල ගමට එක් කරල තිබුන දුටුවන් සිත් පැහැරගන්න සමත් දර්ශනය පෙලක්.
කි.මි කිහිපයක් පහුවෙලා අපි අපේ ගමනාන්තයට ආව කොටුවෙ ඕල්කට් මාවත සිහිගන්වන තරම් සෙනගක් හිටියත් අවශ්‍ය පරිදි විනෝද වෙන්න බාදාවක් තිබුනෙ නැහැ. මුලින්ම බයික් ටික පෙල ගස්වලා කැමරාවෙ සටහනතක් තබන්න අමතක කරේ නැහැ. එතනින් කෙලින්ම දිය කෙලියට.
මද්දාගෙ නම් කකුල නිසා වතුර තහනම් වෙලා. කට්ටිය රොක් සලයිඩ් කරන්න,
ජම්ප් කරන්න පෙල ගැහෙද්දි මද්ද දුකින් හිටියෙ අඩි 55 හේ ජම්ප් එක මිස් උන එක ගැන. කව්රුත් ඒක දාන්න උනන්දු වෙනව දැක්කෙවත් නැහැ කෝම නමුත් ඇස් රතුවෙනකන් දිය කෙලින දිහා බලන් ඉන්න අතරේ. පැය 2ක පමන උත්සාහයකින් පස්සේ වතුරට පැනපු ලොකු නාරං මල්ලිවත්, තව පොඩ්ඩෙන් හොස්පිටල් යන්න වෙන සංජුගෙ ලිස්සා යාමත් ඇරුනාම අනිත් අයනම් ඇති පදම් වතුරෙ සිසිලස වින්දා. කාලය ගෙවිල ගිහින් ඉර මුදුන් වෙද්දි වතුරට වෙන් කල කාලය අවසන් කරන්න අපි තීරණය කලා.
ජම්ප් කරන්න පෙල ගැහෙද්දි මද්ද දුකින් හිටියෙ අඩි 55 හේ ජම්ප් එක මිස් උන එක ගැන. කව්රුත් ඒක දාන්න උනන්දු වෙනව දැක්කෙවත් නැහැ කෝම නමුත් ඇස් රතුවෙනකන් දිය කෙලින දිහා බලන් ඉන්න අතරේ. පැය 2ක පමන උත්සාහයකින් පස්සේ වතුරට පැනපු ලොකු නාරං මල්ලිවත්, තව පොඩ්ඩෙන් හොස්පිටල් යන්න වෙන සංජුගෙ ලිස්සා යාමත් ඇරුනාම අනිත් අයනම් ඇති පදම් වතුරෙ සිසිලස වින්දා. කාලය ගෙවිල ගිහින් ඉර මුදුන් වෙද්දි වතුරට වෙන් කල කාලය අවසන් කරන්න අපි තීරණය කලා.
නැවතත් පොලිමට නවතැනට ආපු අපි හැකි ඉක්මනින් අැදුම් මාරු කරල දවල් කෑමට සෙට් උනා. කැකුලු බතක් එක්ක මඥ්ඥොක්කා කරියක් සහ පොල්සම්බල් ඇතුලු ගමේ කෑම වල රස බලල අපි අපේ චාරිකාව අවසන් කරන්නයි ලෑස්ති උනේ.
ඒත් ඒ වෙද්දි අපේ මේනකගෙ ට්‍රැකර් රාජයා කකුලේ කට්ටක් ඇනගෙන හිටපු නිසා පුලුවන් ඉක්මනින් රෝදය ගලෝල ලැබුන ඔත්තුව අනුව ගම ඇතුලෙ තියෙන විංකලයක් හොයන් ගියත් ඒක සාර්ථක උනේ නැහැ. මේනකයි රසිකයි දෙන්න එක්ක බයික් එකේ රොදයත් උස්සන් හුන්නස්ගිරියට පිටත් කරේ තිබුන එකම විකල්ප ඒක නිසා. හැම දාම වගේ සචියයි, ඊට හරියන්න සෙට්වෙන අපේ හිත හොද දොස්තර සුනිල් අයියයි. එයාල ආපහු එනතුරු රැදී සිටීමේ වගකීම බාර ගත්තා.
අපි හුන්නස්ගිරියට ඇවිත් එතනින් රයිඩ් එක අවසන් කරත්. මීමුරේ නැවතුන හතර දෙනාට "ගම්දොර" අය එදා නැවතිලා පහුවදා යන්න කියල කියල උපදෙස් දීල තිබුන. පහුවදා ලස්සන බලාගෙන පාන්දරම එයාලත් පිට වෙලා තිබුනා.
සියලු පහසුකම් සැපයූ මනුස්සකම පිරි "ගම්දොර resort "
ගමනට සහභාගි ඌ
රසික
ලහිරු
ෂෙහාන් සහ ගෑනු ළමයා
ඩිලාන්
සාගර මල්ලි
මලිත්, ප්‍රසාද්, තරිදු,සුජිත්,චතුමල් ඇතුලු සෙට් එක
චතුර (ලබන පාරවත් BBQ එක ඉවර කරන්න)
ඉදුනිල්
සංජය අයියා
යෂාන්
ගිම්හාන්
සිතුම්
සමීර
මේනක
හිත හොද දොස්තර සුනිල් අයියා
මගදි වෙන් උනත් තරිදු සමග LC
සසිදු
පැතුම්
කවීෂ
සංජු
ලලී
අහම්බෙන් මගදි සෙට් උන රෝදහතර ඉෂාර
නැවතත් රස්තියාදුවකින් හමුවෙමු.
රසික
ලහිරු
ෂෙහාන් සහ ගෑනු ළමයා
ඩිලාන්
සාගර මල්ලි
මලිත්, ප්‍රසාද්, තරිදු,සුජිත්,චතුමල් ඇතුලු සෙට් එක
චතුර (ලබන පාරවත් BBQ එක ඉවර කරන්න)
ඉදුනිල්
සංජය අයියා
යෂාන්
ගිම්හාන්
සිතුම්
සමීර
මේනක
හිත හොද දොස්තර සුනිල් අයියා
මගදි වෙන් උනත් තරිදු සමග LC
සසිදු
පැතුම්
කවීෂ
සංජු
ලලී
අහම්බෙන් මගදි සෙට් උන රෝදහතර ඉෂාර
නැවතත් රස්තියාදුවකින් හමුවෙමු.
25 comments
ජිවිතේ අමතක නොවන ගමන් තමා ඉතින්
ReplyDeleteඅයෙත් ගියා වගේ දැනුනේ කියවද්දී
බයේ හිටියෙ උඹට එපා වෙලාද කියල.
Deleteමේක බලනකොට ආපහු ගිහින් ආව වගේ.ආපහු ගමුකෝ ෆන් එකක්
ReplyDeleteමයෙ අම්ම නමත් දාපන්කො කොං පියුස් යනව
DeleteAra kudallo galawa galawa car eken passe giya eka nam jiwitheta amathaka wenne na.. offroad ain karanna nam epa maddo... plz...
ReplyDeleteOff road වෙනමම යමු බං.
Deleteබතේගල, මඩෙ ාල්සිම එහෙම ගියා වේ
ඊලග ටුවර් එකට රෝද හතර බස්සන්නද?
ReplyDeleteඅන්න ෙහාදා........
Deleteඊලග එක ගෙ ාඩක් වෙලාවට මුහුදක් අයිනෙ ෙ ව්වි.
යන්න අවුලකුත් නෑෙ න යමු 😍
++++++++++
ReplyDeleteස්තුතියි.
Deleteකට්ටක් නැත්තං ඔය වගේ ගමනක ගතියක් නෑ.
ReplyDeleteනියමයි.
අනිව.
Deleteස්තුතියි.
ඊලග පාර මමත් එනෝ........
ReplyDeleteයමු යමූූ....
Deleteශෙහාන්ට මාගේ ප්‍රසාදය, ගැහැණු ළමයාව එක්ක යාම පිලිබඳව...
ReplyDeleteඇයි බං උෟ විතරක්. මායි තිවයි නරකද එතකොට
Deleteනියමයි මචං මෙන්න ට්‍රිප් .
ReplyDeleteවෙලාවට කාලගුනේ හොද උනේ පින්තුර ටිකට . පට්ට
ස්තූතියි,
Deleteපහුවදා හරි ලස්සන කාලගුනයක් තිබුනා හවස් වෙනතුරුම.
නියමයි...මමත් එනවා අනිවාර්යයෙන්ම එක ගමනක් හරි අයියලා එක්ක යන්න...
ReplyDeleteබලන් ගියාම කෙල්ලෝ අවුරැද්දේ අවසානේ කාටත් ලෙඩ දාලා නේ...මමත් ඇගිලි හතරක් කඩා ගත්තා....
එක ගමනක් ආවොත් හැමදිම එනව හේ හේ.
Deleteඅගිලි වලට මොකද උනේ ?
මේක කියෙව්වම බයිසිමොටෝවක ආපහු මීමුරේ යන්න හිතෙනව ... අපි පවුලෙ අය නුවරට කෝච්ට්කෝච්චියෙ ඇවිල්ල වෑන් කට්ටක් රෙන්ට් එකට අරං ගියේ. දිය ඇල්ල පැත්තෙ ගිහිං නෑ වගේ හැබැයි ... උඹ අස්සයව හදා ගත්තද ? එන්ජින් එක හොදටම කේස් කියල හිතෙනව විස්තර කරපු විදිහට 😕
ReplyDeleteහෙ හෙ ස්තූතියි කමනේටුවට
Deleteපට්ට.. එක ගමනකට හරි සෙට් වෙන මගේ හීනෙත් තාම නැතිවෙලා නෑ.. මම මේ ලඟකදී ට්‍රයල් එකක් ගියා.. ප්ලෙශර් ස්කූටියක කුරුණෑගල ඉඳල ගාල්ලට තනියම.. ලොකු අවුලක් නෑ.. :) :D
ReplyDeleteකුරුණෑගල ඉදන් ගාල්ලට ගියානම් ඉතින් ආයෙ අහන්නත් දෙයක්ද?
Deleteයනව නම් යමු පෙබ 3-4 අපි යනව තව එකක්.
Madda mawath amathaka kale ne neh?? Godak tour giya.. eth mehema kollo kello tikak Set una palaveni para... adarei okkotama... aye lankawata evith bike ekak aragena ubala ekka aye rata wate ..yanna enawa... e ekkama mathak karanna one.. mama life jacket eka dala jump eka danna innakota roda deke ishara paninne Nethuwa pissu natuwa.. e para mags jacket eka galawala uta dunna.. paninna gihin mata be kiyala anith peththa herenakotama uwa lissuwa.. tawa laga 2nek hitiya un dennawa alla gaththa. Un thun denawada yanna hadanakota ahamben isharaye jacket eka mata ahu vela thun denawama nathara karagaththe.. parissamin idapalla adarei hemotama❤️❤️❤️
ReplyDelete